\n\n\n
Kavurucu sıcaklar başladı. İnsan sokakta yürümekte bile zorlanıyor. Hele bizim gibi bayatlamış insanlar. Yakınlarım, “Aman sokağa çıkma” diyorlar. Diyorlar ama bütün gün evde oturma fikri benim için çok kötü. Olacak şey değil. Alışık değilim. Geçen günlerde sabaha karşı tansiyon yüksekliği ve mide bulantısı ile uyandım. Tabii endişelendim. Acaba Tahtalıköy’e mi gidiyorum diye. Hemen ilkyardım, kan tahlilleri, serumlar derken durumu düzelttik. O gün sallana sallana vapur ile Karaköy’e geçtim. Pek yürüyecek halim yoktu. Yanıma yaklaşan Hundai marka bir taksiye bindim. Şoförü, karayağız bir Anadolu çocuğu. Yanına oturmuştum. Yan gözle beni süzmeye başladı. Sonra dayanamayıp, konuşmaya başladı. Aramızdaki konuşma şöyle gelişti:
\n- Nerelisin Beg? Sen de Doğulusun galiba.
\n- Evet ama Kadıköy’de doğdum.
\n- Peki ne iş yapan?
\n- Hiiç. Niye soruyorsun?
\n- Büyük bir adama benziyon da.
\n- Nerem benziyor?
\n- Giyinişin. Hem de genç bir giyiniş.
\n- Hangi takımı tutuyon?
\n- Fenerbahçe.
\n- Oooo!! Ben Galatasaraylıyım. De bakalım hangisi iyi transfer yapıyo?
\n- Ben bu işten anlamam, deyip, kestirip atıyorum. Koyun can derdinde, kasap et derdinde.
\n- Ağam sen çiğ köfte yiyin mi?
\n- Evet ama çok acı olursa yiyemem.
\n- Nasıl iş bu? Hem Doğulusun hem de acı yemezsin. Begim, bende bir ses var ki Türkiye’de kimsede yok.
\n- Peki niye yararlanmıyorsun?
\n- Hiç elimden tutan olmadı ki.
\nDedikten sonra bir eli direksiyonda diğer elini de kulağına götürerek şarkı söylemeye başlamaz mı? Şaşırmadım desem yalan olur. Çok samimi söylüyorum, o kadar güzel bir sesi var ki piyasada az görürsünüz. Tatlıses yorumu yaptı. Hastaneye yaklaşıyoruz. Keşke daha uzak olsaydı diye düşünüyorum. Takside değil, sanki müzikholdeyim. Hastaneye geldik ama şarkı bitmemişti. Söylemeyi kesti. “Begim ben şoförlük yapıyom ama böyle şarkı da söylüyom. Hemi de müşterilerden avanta alıyom” dedi. Ben de “Ne güzel tam yolunu bulmuşsun” diyor ve haydi bana Allahaısmarladık deyip taksiden iniyorum.
\nİşte size, benim köşemde pek okumaya alışmadığınız bir konu. Suya sabuna dokunmayan, fincancı katırlarını ürkütmeyen bir yazı. Havadan sudan... Yaz kış demeyip, günün belirli bir zamanını evinden dışarıda geçiren insanlar, bir sürü garip ama gerçek olaylarla ve de kişilerle karşılaşabiliyor. Çalışanlar ayrı, çalışmayanlar ayrı! Mademki yaşıyoruz. Bir sürü değişik garipliklikleri de göreceğiz tabii.
\n\n
