19-20 Mayıs 2012. Fenerbahçe Kulübü için önemli iki gün. Kongre yapılacak, yeni yönetim seçilecek. Başkan kim olabilir? Tartışmasız yine Aziz Yıldırım. Cezaevinden adaylığını ilan ediverdi. Belki değil Türkiye’de dünyada bir ilk yaşanıyor. Yıldırım kuvvetli bir aday. Diğer adaylar nerede? Henüz bilmiyoruz. Başka aday çıkacak mı? Onu da bilmiyoruz. Aday olması muhtemel olanlarda bir çekince var. Ortalık zaten arapsaçına dönmüş. Bizim her zaman alıştığımız ve böylesine güç durumlarda ortaya çıkan Ali Şen bile yok. Başkanlık adaylığı konusunda bir sessizlik hüküm sürüyor. Gazetelerin ilk sayfalarında başbakan, arka sayfasında da Aziz Yıldırım’ın söylemleri. Ültimatomları ile adeta ateş saçıyorlar. Bu durumda isterseniz gelin Aziz Yıldırım’a rakip olun bakalım. Tabii cesaretiniz varsa. Yalnız onun değil, taraftarın da gazabına uğrarsınız. Çünkü kayıtsız şartsız bağlanılmış. Hele hele bazılarına göre başkanlığa aday olmak, hainlikle eşdeğer. Demokratik hakkını kullanan, başkanlığa adaylığını koyan ve de olaylara tarafsız bir gözle bakarak oyunu kullananlar, şimdilerde hain sayılıyor! Sanki tabu haline getirilmiş. İsterseniz eleştirin ya da başkanlığa adaylığınızı koyun. Dünya başınıza yıkılır. İşte yılların Fenerbahçelisi spor basınının da duayenlerinden Ziya Şengül’ün durumu. Eleştiri yaptı diye şimdi Haysiyet Divanı’nda. Demokrasiye ve fikir özgürlüğüne önem verdiğim için bu tür uygulamaları yadırgamamam mümkün değil. Bana göre insanlar, karşısındakileri rencide etmediği sürece, olumlu ya da olumsuz yöndeki fikirlerini ifade edebilmelidir. Bu konudaki baskı ve sınırlamalara karşı antipatim var. Ama artık bayatladık. Zaman zaman “Niçin saftan çekildin?” diyenler var. Bir nevi tahrik... Ama yetmez mi? Bu yüzden üç defa Haysiyet Divanı’na sevk edildim. Ama onurum kırılmadı. Tersine daha da perçinlendi. Anlayacağınız, bir hayli deneyimliyim bu konuda. Yıldırım, “Fenerbahçe ulu çınardır. Ben de onun bir yaprağı. Fenerbahçe’yi kimseye yıktırmam. Ben olmazsam Fenerbahçe ve Türk futbolu büyük olaylara gebe olur. Darağacına gitsem son sözüm Fenerbahçe olur” gibi sözler söylüyor. Çok kahramanca ve romantik sözler. Fenerbahçelilik mi? Haydi canım sen de. O bizim gibilere mi kalmış? Fenerbahçelilik “tekel”de. Kimsenin kıymeti harbiyesi yok! Bırakalım Aziz Yıldırım, Allah gecinden versin, ölünceye kadar bu işi yürütsün..\n

Trabzonspor-Fenerbahçe\n

Süper Final’in iki önemli karşılaşması pazar günü aynı saatte oynandı.Televizyonda izlerken hop oturup, hop kalktım. Ancak Trabzonspor-Fenerbahçe maçı futboldan öteye sanki kan davasıydı. Kulüp ayırt etmiyorum. Durumu bu noktaya getirenler utansın. Hele Zokora’nın davranışı ise tam bir hesaplaşmaydı sanki. Böyle çirkin davranışlara geçit veren yöneticilere hiç aklım ermez. Emre’nin lig boyunca davranışları herkesin malumu. Benim de uygun görmediğim bir sürü davranışları oldu. Daha önceleri de ifade ettiğim gibi bu futbolcunun, oynadığı iyi futbol ile sahadaki centilmenliği maalesef ters orantılıdır. Önceki maçta Zokora’ya davranışını onaylamamıştım. Sonuçta, 2 maç ceza aldı. Ama Emre’ye verilen bu ceza, Zokora’ya yetmemiş olacak ki saha ortasında Emre’ye öldüresiye bir tekme attı. Kabul edilebilir bir davranış değil. Bu öldüresiye atılan tekme tam bir hesaplaşma görünümündeydi. Ve hakem... Nasıl olur da bu harekete kırmızı kart göstermez? Bilemiyorum. Nedenini kendisinden başka kimse bilmiyor..\n

Fenerbahçe takımının galibiyetinin yanı sıra, oynadığı futbolu da tebrik etmek gerekir. Maç öncesinde ve esnasında yaşadığı tüm olumsuzluklara karşın zevkli ve özlediğimiz güzellikte bir oyun izlettirdi bizlere...