Taksim Alanı’na engelleme bir gün önceden yapıldı, İstanbul’u yönetenler noktayı koydu:
“1 Mayıs’ı Taksim Alanı’nda kutlamak yasak!”
Zaten emekçilere, işçilere, öğrencilere konulan yasak sürüyor.
Gaz bombaları, biber gazı, tazyikli su araçları hazır!
Taksim Alanı’nda yapılan düzenleme, açılan çukurlar...
Burada 1 Mayıs kutlanamaz mı?
Elbet kutlanır!
Önlem alınır...
Zaten başta DİSK, Türk-İş, KESK, Hak-İş yöneticileri güvenlik konusunda güvence veriyor:
“Kimsenin burnu bile kanamaz, her türlü önlemi biz alacağız...”

Sendikaların ideolojileri farklı!
İşçiler ve emekçiler bu konuda duyarlı.
Kışkırtıcıların alana girmesini onlar engelleyecekler...
Yetkililer kararlı, dün bunu açıkça söyledi Vali Mutlu:
“Kararımızdan dönmeyeceğiz, 14 milyonluk İstanbul bizlere emanet!”
Kutlamalar için ise gösterilen adres Kazlıçeşme...
Taksim Alanı’nda yıllarca kutlanmadı 1 Mayıs...
İşçi sınıfı için siyasal, sosyal, psikolojik bir anlamı var Taksim’in.
Alanı işçi sınıfına vermemek için biber gazı, tazyikli su devreye girmişti.
İşçiler yılmadı!
Direndi!
Bedeller ödendi!

Siyasal iktidar, Taksim Alanı’nın yeniden düzenlenmesini fırsat bildi.
Taksim’e gelen tüm yollar kapandı...
Otobüs, metrobüs, metro, gemi seferleri sabahın beşinden itibaren durduruldu...
Buyrun kutlayın 1 Mayıs’ı Kazlıçeşme’de...
İleri demokrasiye geçtik, özgürlüklerimizi genişlettik, THY hosteslerine kırmızı, bordo, pembe ruju yasakladık.
Gerekçe hazır:
“Hosteslerde sade görünüm daha iyi oluyor!”
Yerseniz elbet!
Başka ne yaptık?
Akan kanı durdurduk, barışı getirdik!
Peki, PKK silahlarıyla kademe kademe çekilecek, buna ne dersin!
Yanıt hazır:
“Silahlı, silahsız hiç fark etmez, barış geldi ya!”

Cumhuriyet tarihini unutturmak için her yola başvuruyorlar, şimdilerde BDP’yle çok iyi anlaşıyorlar...
Canımın içi, daha düne dek size “Dağdaki teröristle kucaklaşanların Meclis’te işi olmaz” denmiyor muydu?
“Boş ver, geride kaldı o günler, düne değil bugüne bakalım...”
Afganistan’da Taliban’ın kaçırdığı Türkler ne oldu bilen var mı?
Suriye’de neler oluyor, Irak’ta, Libya’da?..
“Canım bize ne onlardan?”
Hani şu Kuzey Irak’ta başlarına çuval geçirilen askerlerimiz vardı, neden unuttunuz?
“Geç onları canım geç, unutulup gitti!”
Unutuldu elbet!
Susurluk çetesi unutuldu, faili meçhul cinayetlerin arkasındaki derin güçler unutuldu...
Gözünüz aydın, Mehmet Ağar tahliye edildi...

Bugün 1 Mayıs!
İşçinin ve emekçinin bayramı...
İstanbul da sıcak, Ege gibi...
İşçi sınıfının tarihi, Taksim’de Cumhuriyet Anıtı’yla özdeşleşmiştir.
O anıt bağımsızlığımızın simgesidir!
Sermaye-emek çelişkisi, hukuksuzluk!
O barış sözcüğü emperyalizmin yutturmacasıdır; küreselleşme dediğimiz, vahşi kapitalizmin boy verdiği dünyada.
O kandırmaca, ileri demokrasi ve özgürlük sözcükleriyle bulamaç hale getirilir...
Örnek mi?
Irak, Libya, Mısır, Afganistan, Pakistan!
Hani oralara demokrasi gelecekti, insanlar köle değil birey olacaktı?
ABD’nin Irak’ı işgalini “Saddam gidiyor, demokrasi ve özgürlükler geliyor” diye alkışlayan Soros’un çocukları, 2010’da yapılan anayasa oylamasında “yetmez ama evet” demiyorlar mıydı?

Bugün hepsi akil oldu...
Akıllı çocuklardır onlar!
Bilirler işlerini!
Doldururlar ceplerini!
Onlar için 1 Mayıs falan faso fiso!
Onların tümü dönek!
Rüzgâr gülü!
Şimdilerde hem AKP’nin kuyruğundalar hem emperyalizmin...
Sıkıştıklarında ise Selimiye, Mamak edebiyatından medet umarlar!