\n

Mevsimler geçiyor hızla, geride ölümler, acılar bırakarak...\n

Pencerenin çınlattığı kanadını, nemli gözlerini, yarım bir gecenin ortasında gördüğünüz o düşü bir hatırlayın bakalım.\n

Bir baba düşünün, yıllardır zindanda.\n

O babanın adı Fatih Hilmioğlu...\n

Bilim insanı.\n

Darbe yapıp hükümeti devirmek istediği iddiasıyla Ergenekon davasında tutuklu yargılanıyor...\n

Elinde tankı, mermisi, havan mermisi, uçağı, topu, askeri yok.\n

Kalemi var, kitabı, düşüncesi!\n

O bir darbeci ve terörist(!)...\n

***\n

Düşünün ve kendinizi onun yerine koyun...\n

O Silivri zindanında yatarken, oğlu Ankara’da trafik kazasında daha 20’li yaşların başında can veriyor.\n

Hiç vicdanınız sızlamaz mı?\n

Yaşam nedir sizce ey softa yobaz takımı?..\n

Bir üniversite rektörünün yıllardır içeride yatması yetmiyormuş gibi, oğlunu trafik kazasında yitirmenin acısını yaşarken zil takmış oynuyorsunuz.\n

Siz bu ülkeye yakışmıyorsunuz...\n

Sizin okul yakan PKK’den, 14 yaşındaki kız çocuğunu Pakistan’da okula gittiği için öldüren Taliban’dan farkınız yok...\n

O yüzden öfkeliyim!\n

***\n

Yıldızların suskun olduğu bir gecede Miyase İlknur’un yazdığı “İlhan Abi” kitabını (Cumhuriyet Kitapları) okurken, içimde tarifsiz bir sıkıntı vardı pazar akşamı.\n

Miyase, İlhan Abi’nin yaşamöyküsünü anlatıyor.\n

Mutlaka okunması gereken bir kitap olduğunun altını çizeyim önce...\n

İlhan Abi, nice acıların, işkencelerin, ölümlerin, hüzünlerin tanığıdır...\n

Ziverbey’i hiçbir zaman unutmamıştır ama önemsemez görünürdü.\n

İşkence görürken yaşadıklarını kahkahalar atarak anlatırdı.\n

Benim de pek çok anım var İlhan Abi’yle...\n

1961 yılında lise öğrencisiyken okul arkadaşım Ateş Nesin’in aracılığıyla nasıl tanıştığımı, özellikle son 20 yıllık süreci, bir gün anılarımda hiçbir şeyi saklamadan anlatacağım.\n

Geçeyim...\n

İlhan Abi Ergenekon’dan sabaha karşı evinde gözaltına alındı.\n

Ben Ankara’da Kitap Fuarı’ndaydım...\n

Onun gözaltına alınışını neredeyse zafer alaylarıyla ya da havai fişek atarak kutlayacaklardı bizim dönek ve dinci takımı.\n

O gözaltı onu ölüme götüren bir yolculuğun başladığı tarihti ve ancak iki yıl direnebildi.\n

***\n

Genç yaşta öldü oğlu Emir Hilmioğlu.\n

Acımasız bir süreçten geçerken ülkemiz, kin ve intikam duyguları kabarıyor bazılarının.\n

Tüm duygularını yitirmişler!\n

Şeytani duygularla kurulan tuzaklar yaşam biçimi olmuş.\n

Gecenin yarısında Paul Celan’ın rüyaların hançeriyle vurulmuş gözleri kapanmış.\n

Erguvan renkli ölümler, acılar, hüzünler.\n

Zindanda yatan bir babanın acısı, yeryüzünün suskun tortusuyla insan olanın yüreğini yangın yerine çeviriyor.\n

Yaşam ve ölüm arasındaki o ince çizgi görülmüyor...\n

Ve soruyor insan:\n

“Ey hayat, sen nerdesin?”