\n\n\n

Ege’de gençlerle konuşurken şöyle bir soruyla karşılaştım:

“Türkiye’de çevre mi kirleniyor yoksa laik demokratik hukuk devleti mi?”

Gerçekten önemli bir soruydu...

Yıllardır çevre kirliliğine, akarsularımıza, denizlerimize ilişkin yazılar yazdım­­; dağlarımızın, ovalarımızın “çokuluslu altın avcıları”na teslim edilmelerine karşı çıktım.

Çevreciler bu konuları hep gündeme getirdiler... Türkiye’yi bir felaketin beklediğini anlattılar.

Önce bölge idare mahkemelerine, Danıştay’a, ardından Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne (AİHM) başvurdular...

Bergama Ovacık’ta, Eşme Kışladağı’nda, Havran’da, Artvin’de davaları kazandılar... Türkiye AİHM’de mahkûm oldu yargı kararlarını uygulamadığı için.

Uygulamayan kimdi?

Siyasal erk!

Çevreciler hep yalnız kaldı...

Üstelik “vatana ihanet”, “ajan” suçlamasıyla yargılandılar.

Sonuç: Devlet Güvenlik Mahkemeleri’nde yargılanıp aklandılar.

Gelmiş geçmiş tüm hükümetler, yargı kararlarının ardından dolaşıp bildiklerini okumadı mı?

Ecevit’ten Demirel’e, Çiller’den Mesut Yılmaz’a, Bahçeli’den Recep Tayyip Erdoğan’a dek tüm başbakanlar, başbakan yardımcıları, bakanlar, bu çevre katliamını görmezden geldi.

***

Bergama üzerinden Kozak Yaylası’na giderken yol boyunca çevreci dostlarla karşılaşıyorum...

Kütahya’daki siyanür havuzunun çökmesi ve Türkiye’yi bekleyen tehlikeden söz ediyoruz.

CHP çevre kirliliğinin, bir başka deyişle hukuk devletinin kirlenmesinin üzerine niçin gitmiyor?

Bir kır kahvesindeyim yine ve çevrecilerle sohbet ediyorum...

Çevre eyleminin öncüleri anlatıyor:

“Biz 20 yıldır onlarca dava kazandık. Verilen yargı kararlarının hiçbiri uygulanmadı. Bakanlar Kurulu kararıyla, yeni maden yasalarıyla, son olarak Doğa Yasası’yla verilen kararlar yok sayıldı.

Avrupa’da bu yargı kararlarının Türkiye’de uygulanmadığını anlatamadık. Çünkü Avrupa’da ‘yargı kararlarının uygulanmaması’ diye bir şey yok.

İşin ilginç olan yanı ise şuydu: Türkiye’de ve AİHM’deki davalarımızda, yurttaşların karşısında hükümetin yanında müdahil çokuluslu şirketler ve onların avukatları yer aldı. Bu yüz kızartıcı bir durumdu.

Bizlere ülkemizde ajan denildi ve DGM’de yargılandık. Dönemin asker-sivil bürokratları çokuluslu altın avcılarının yanındaydı ve onlara sınırsız destek veriyorlardı.

Artık bizler 2011 yılında çevre gönüllüsü değil yaşam, demokrasi, hukuk devleti ve insan hakları savunucusuyuz.

Elimizde uygulanmayan o denli çok yargı kararı var ki, bunları Guinness Rekorlar Kitabı’na vermeyi düşünüyoruz.

HES’lerin, nükleer santralların, barajların bu şirketler için yapıldığını bildiğimiz için Büyük Anadolu Yürüyüşü’nü başlattık.”

***

12 Haziran seçimlerinde çevre hareketinin etkisi büyük olacak...

CHP’de bir değişim var... CHP’liler bu konuların üzerine gitmeli. Çevre hareketini dikkate almalı.

Demokrasi ve özgürlükler soyut birer kavram değildir.

Kütahya’nın Dulkadir köyüne gidenler, mezarlığın 14 yıl önce yaşamını yitirenlerle dolu olduğunu göreceklerdir.

Tüm insanlar kansere yenik düştü...

Şimdi ise siyanür havuzu çöktü...

Bakıyorum kimsenin umurunda değil yine...

Bir umursamazlık, boşvermişlik...

14 yıl önce Kütahya’daki ağır metal ve siyanür barajının suyu, içme suyuna karışmamış mıydı?

Unutup gittik bu acı olayları...

Bir gencin yönelttiği soru ve yaşadıklarımız...

İkinci bir Çernobil kapımızda... Hükümet susuyor... Çılgın proje yapanlar umursamıyor...

Burası Türkiye, olur böyle vakalar!

Parasız eğitim isteyen gençler 11 aydır zindanda, hukuku kirletenler demokrasi kahramanı!

Ne diyeyim?