Güçlü olan güçsüzü ezer, öldürür, yok eder...
İnsanlık tarihinin kanlı sayfalarında, doğada, dünyanın bir ucundan bir ucuna hep böyle olmuştur.
İsrail Gazze’yi vuruyor 11 gündür...
Çocuklar, kadınlar, erkekler, genç-yaşlı demeden herkesi!
O kadının çığlığı, ellerinde silah olmadan yürüyen bir halk, İsrail’e karşı daha ne kadar direnebilir?
İsrail üç gün önce Gazze’de plajda oynayan, kumdan kuleler yapan dört çocuğu denizden vurarak öldürdü...
Bir gün önce üç çocuk daha vuruldu, çok sayıda çocuk yaralandı!
Babasının kucağındaydı Filistinli o küçük çocuk...
Ağlıyordu!
İşte o saatlerde karşılıklı olarak beş saatlik ateşkes ilan edildi, halk sokaklara çıktı, bankaların önünde kuyruk oluşturdu.
Olup bitenleri izlerken yaşam atlasının lacivert sularını, Akdeniz’i düşündüm...
Bir ucu İtalya, İspanya, Fransa, bir ucu Gazze, Samandağ, Lazkiye, Libya.
Hayat ne denli derin, ne denli acımasız...
Duyguları, düşünceleri, aşkı, sevdayı, umudu bir anda yok ediyor, emperyalizmin dişlileri arasında yoksul halklara kıyılıyor.
Ortadoğu cehennemi bunun adı!
İsrail, tankıyla topuyla, savaş gemileriyle, uçaklarıyla bir halkı buğday biçer gibi biçiyor.

***

Dünya susuyor!
ABD ve AB gözlerini yumuyor!
Çocuklar katlediliyor, Filistinliler!
Evler bombalanıyor!
Ey vicdansızlar!
Niçin tepki vermiyorsunuz, niçin?
Barışı İsrail uçaklarının sabote etmesinin nedenini kim açıklayacak?
Kim “van münit” çekecek?
Filistinli çocukların umutları vardı, gençlerin sevdaları, kuşları, yüreklerinde sevgileri...
Özlemleri dostum Arap Ahmet!
Şiirleri vardı, destansı, kimi zaman hırçın, kimi zaman durgun Akdeniz...
Bir ufuk çizgisi, bir poyraz, fırtına, bora...
Hayatın acıları, ölümleri...
Bir zeytin ağacının gölgesi, dalları, yaprakları, barış güvercinleri...
Gazze ve Refah!
Kaçışan insanlar, korku, yılgınlık... Rahat yok onlara bu topraklarda özgürce yaşamaları için.
Ben de bir zeytin ağacının gölgesinde olmak isterdim, Akdeniz kıyılarında...
Mahmut Derviş’in “Bir Filistinli Yaranın Güncesinde” barışa, sevgiye, dostluğa, aşka uzanmalıydım:
“Yavru güvercinler gibi değildik haziran öncesi
Aşkımızın prangalar arasında parçalanmayışının
budur sebebi
Biz yirmi yıldır ey bacım
şiir yazamıyoruz ama
savaşmaktayız savaşmakta”

***

Gazze’de katliam yapıyor İsrail...
Karadan, havadan ve denizden harekât başlattı...
Tüm dünyanın gözleri kapalı!
Filistin’de insanlar dünyanın gözü önünde öldürülürken bu saldırganlığın hesabını BM Güvenlik Konseyi görebilecek mi?
İnsanlık adına sesleniyorum!
Dini, dili, ırkı, mezhebi ne olursa olsun dünya kamuoyu, AB ülkeleri ayağa kalkıp bu katliama “dur” demeli.
Bu kıyımın bir nedeni var, o da şu:
“Filistin’de birliğin sağlanması ve İsrail’in bundan kuşku duyup sudan nedenlerle Gazze’ye saldırı başlatması...”
Türkiye bu konuda duyarlı olmak zorundadır...
İsrail, Filistin’de insanlık suçu işliyor!
Masum insanları öldürüyor; çoluk çocuk, genç yaşlı demeden...
İsrail ve Hamas’ın ateşkes ilan etmesi, dünyanın yangını söndürmesi gerekir...
Görüyorsunuz “Arap Baharı” Ortadoğu ve Kuzey Afrika’yı ne hale getirdi...
Bugün içinde yaşadığımız koşullarda bölge aktörlerine büyük görev düşüyor...
İvedi olarak bu görevlerini yerine getirmeli bölgenin aktörleri!
O coğrafyada Filistin halkı yaşıyor...
O topraklarda şairler yetişti, siyasetçiler, bilim insanları...
Kimse onları topraklarından atamaz...

***

Ne diyordu Mahmut Derviş:
“Günlerden bir gün
kalbim sadece gözlerini almıştı senin
Ve şimdi vatanla zenginleşti kalbim!”