12 Haziran seçimlerine dört gün kala artık son mitingler yapılıyor. Liderler yüzer gezer oyları partilerine çekmek için çalışıyor.

Aslında kimin ne kadar oy alıp alamayacağı belli...

Hava, söylendiği gibi AKP’nin oylarının yüzde 50’lere tırmandığını göstermiyor...

Bir yandan dinsel, öte yandan etnik kimliğe dayalı siyaset. Bunu Güneydoğu’da görüyoruz. AKP-BDP çekişmesi bu bölgemizde zirve yapıyor.

Seçimlere dört gün kaldı, ama Bursa, Kocaeli, Kütahya, Çanakkale’de seçim heyecanının yaşandığına tanık olmadım.

***

Belki seçmen kararını çoktan vermiş, orasını bilemem. Belki 12 Haziran akşamı Türkiye büyük bir sürprizle sarsılıp kendine gelecek.

Konuştuğum AKP’liler kendilerinden emin:

“Yüzde 50 bizim, gerisine karışmayız; ne halleri varsa görsünler.”

CHP’liler daha alçakgönüllü:

“Göreceksiniz, sandıktan birinci parti olarak çıkacağız...”

AKP sandıktan birinci parti olarak çıkar, ama Meclis’e 367 milletvekili sokamaz...

Bu bir gerçek!

MHP’nin yüzde 10 barajının altında kalmak gibi bir sıkıntısı yok... Bana sorarsanız AKP’yi kırsal kesim fena halde hırpalıyor...

***

İnternete düşen kasetlerin Balıkesir, Bursa, Edirne, Kırklaeli, Tekirdağ ve İzmir’de MHP’nin işine yaradığı, bunun Türkiye genelinde etkisinin olduğunu daha önce de görmüştüm.

Bu kez her şey apaçık ortada ve suskun seçmen kırsal alanda konuşuyor:

“Oyum MHP’ye...”

Soruyorum:

2007 seçimlerinde hangi partiye vermiştiniz?

Yanıt:

“Anamın ak sütü gibi AK Parti’ye...”

Bandırma, Susurluk, Biga, Ezine gibi ilçelerde bunu gözledim ve benzer yanıtlar aldım...

***

Yazımı gazeteye yetiştirdiğim saatlerde MHP lideri İzmir mitingine hazırlanıyordu...

Ben ise Biga Yarımadası’nda bir dolaşıp Kazdağları’na doğru uzanacaktım.

Vazgeçtim...

Çanakkale’ye gidip Ezine’ye uğramaya karar verdim.

Bölgede hayvancılık bitmiş, yaş sebze ve meyvecilik can çekişiyor.

Halkın gündemiyle aydınların gündemi çok farklı...

Hep yazıyorum, üç gün boyunca da yazacağım.

AKP’nin eski gücü kalmamış. Konuştuğum kişiler, “AK Parti sandıktan birinci parti olarak çıkabilir ama..” deyip ekliyorlar:

“Başbakan’ın hedeflediği en az 315 milletvekili sayısının altına düşebilir AK Parti...”

Bazıları ise daha değişik görüşteler:

“12 Haziran sonrası AKP’nin tek başına iktidar olması biraz zor... Türkiye koalisyon hükümetine hazır olsun... AKP-CHP ortak hükümeti kurulabilir...”

***

Peki CHP’nin durumu nasıl?

CHP’nin yüzde 30’ları aştığını söyleyebilirim. Çünkü hem AKP’liler hem de MHP’liler, “CHP ne yapar” diye sorduğunuzda yanıt veriyorlar:

“Yüzde 30’u bulur...”

Bir genel seçim havası yok... Suskun bir toplum var... Bazı yerlerde konuşsalar bile bir süre hiç konuşmuyorlar.

Bunlar partili değil, sıradan seçmen...

Ne zaman sorunlarını dillendirsem hemen konuşmaya başlıyorlar:

“Üretici perişan, tohum pahalı, gübre ve mazot pahalı...”

***

Ulubat’ta yine bir kır kahvesinde gençlerle konuşurken birisi, “Çok şey söyleyeceğim ama korkuyorum” diyordu. Bir üretici, “Abi bizi sence dinliyorlar mıdır” diye soruyordu.

Türkiye bir korku tünelinden geçiyor ve 12 Haziran seçimleri bu koşullarda yapılıyor...

Seçmenin sessiz ve tepkisiz olması,sandıkta hangi partiye oy vereceğini çoktan kararlaştırmasından mı, korkusundan mı kaynaklanıyor?

İkisi de olabilir...