Sevgili okurlarım, sizlere yaşadıklarımı anlatmak benim her zaman hoşuma giden bir davranışımdır. Gördüklerimi, yaşadıklarımı, iyiyi de kötüyü de sizlerle paylaşmasam hep bir eksiklik hissederim. Tuhaf bir hafta geçirdim, bir ihbarcının ihbarı üstüne açılan “Terör örgütüne yayın yoluyla propaganda yapmak” suçundan hâkimlerin karşısına çıktım. Tam savunmamın “sizlere beni tanımanız için Al Gözüm Seyreyle başlıklı köşemde yazdıklarımdan bir seçme getirdim. Kitaplarımı getirdim. Dünyanın ve Türkiye’nin her yerine gittiğimi söylemeliyim, Karadeniz’de de gittim, Güneydoğu’ya da, Atatürk’ün başlatmış olduğu ilk milli kazı Hattuşaş (Çorum) en sık gittiğim yerlerden biridir” bölümünü okurken göz hizamdaki genç bir adliye çalışanı gülmeye başladı. Birden sustum ve sordum: “Neden gülüyorsunuz?” Ortalıkta bir an sessizlik oldu. Genç adam başını öne eğdi. Ben savunmayı okumaya devam ettim. Savcı 7.5 yıl istedi ve öyle bir mütalaa okudu ki, ben kendimden korktum. Kendimi yıllarca dağlarda savaşmış gibi hissettim. Neyse davadan çıktık, bir süre sonra avukatım yanıma gelerek şöyle dedi: “Işıl o gülen arkadaş senden özür diliyor, kendisi Çorumluymuş, sen Hattuşa’dan söz edince çok hoşuna gitmiş. O nedenle gülmüş.”

Kısaca sevgili dostlarım, o günün en güzel anı buydu. Bu arada biraz ciddi bir rahatsızlığım var, bu nedenle davanın hemen ertesi günü hastanedeydim. Bir devlet hastanesinde bekliyorken, gencecik bir kadın koşarak yanıma geldi. Beni kucakladı, bir yandan da ağlıyordu. Hastane çalışanlarından biriydi, başıma gelenleri duymuş, çok üzgün. Biraz sohbet ettik, ilk girdiği üniversite sınavında istediği bölümü kazanamamış. Ertesi yıl hazırlanırken ansızın beni keşfetmiş ve ben bir yıl boyunca yazılarımla, kitaplarımla ona moral vermişim. Vay canına, önümü kaplayan bütün kötülük bulutları o anda beni terk etti. Bugün bilgisayarın başına geçince de Şilili kız kardeşlerimizin kadın şiddetine tüm karşı çıkan danslarını ve söyledikleri şarkıyı yeniden izledim. Ve hadi Işıl, dedim ülkemin kadınları için bir şarkı da senden olsun !

Hey bak bana, dik gözlerini 

Ben ana Tanrıça Kibele’nin torunuyum

Bereket benim şifalı ellerimde

Seni ben doğurdum

Ve kulağına fısıldadım 

“Kadınları sev” diye. 

Ama sen! Seni doğuran ananı unuttun!

Seni besleyen sütlü memeleri unuttun!

Kız kardeşlerinin güzel şarkılarına

Kulağını tıkadın!

Şimdi bir lanetli gibi dolaşıyorsun!

Hey bak şimdi gözlerime 

Kendini gör! 

Sen bir tecavüzcüsün!

Sen bir katilsin!

Hâkimlerden indirim alabilirsin!

Din adamları seni tecavüz ettiğin çocukla evlendirebilir! 

Ve devlet hep yanında olabilir!

Ama sen kendini biliyorsun!

Sen bir tecavüzcüsün!

Sen bir katilsin!

Ben teşekkür etmeyi severim, avukatım Özgür Murat Büyük’e sabrından, Prof. Dr. Selçuk Erez’e de 72 yaşında bir kadına gösterdiği şefkatten ötürü teşekkür ediyorum. Yüreği benimle atan herkese de!