Seçim sonrasında yapılan yorumlarda AKP’nin sistemli çalışması, reklamları, Başbakan’ın söylemi gibi konular başarıyı getirmiş etkenler arasında sayılıyor.

Buna karşılık CHP’nin dağınıklığı, söylemindeki belirsizlik, örgütteki sorunlar sıkça dile getiriliyor.

Birçok kişi CHP’nin yoksulluk ve yolsuzluk üzerine kurulu söyleminin, sosyal projelerinin de pek tutmadığı düşüncesinde.

Ama zaten asıl sorun da “yeni” CHP’nin ideolojisinde yatıyor.

Buna karşılık, Kılıçdaroğlu için çok fazla zaman yoktu ve bu kadar kısa sürede böylesine eski bir partiyi yeniden biçimlendirmek pek kolay değil.

Lider karizması denilen şey de öyle bir yıl içinde oluşmuyor.

***

CHP ne zaman sağ partiler karşısında büyük bir zafer kazandı ki şimdi bu kadar güçlü bir iktidara karşı bu bekleniyordu onu da anlayamadım.

CHP’nin AKP karşısında oy almasının asıl nedeni zaten söylemi, kadroları veya projeleri değil, iktidarın daha fazla güçlenmesini istemeyenler veya tümden o zihniyete karşı olanlar sayesinde değil mi?

Yoksa ortaya konulan projelerin sanıldığı kadar önemsendiğini düşünmüyorum.

Yerel yönetimleri yıllar önce elinden kaçırmış bir partinin çok fazla oy toplaması zor. Hele ki projeler anlatarak ya da iktidara çatarak...

Yolsuzluk ve yoksulluk söylemi de bence bir işe yaramadı ve yaramayacaktır. Örneğin eğer yolsuzlukları bu kadar öne çıkartıyorsanız mutlaka çok somut, ülkeyi sarsacak belgelerle skandallar açıklamanız gerekir.

Ben bu ülkede yaşayan insanların uzun yıllardır artık yolsuzluk söylemiyle fazla ilgilendiğine inanmıyorum. Pek çok kişi için mantık, “yapsınlar da yesinler” mantığı çünkü.

***

Yoksulluğa gelince, erzak dağıtımına sadaka diyerek, toplu konutları yolsuzluk kaynağı olarak anlatarak, bedava dağıtılan kitaplara laf söyleyerek oy toplamak bana göre mümkün değil.

İnsanlar, bir şeyler yapılsın oradan bize de bir pay düşer diye düşünüyor. Dünyanın en pahalı yakıtıyla en pahalı arabalarına biniyor, ama yollar tıka basa dolu. Uçaklar dolu. Cep telefonuyla konuşmada Avrupa birincisiyiz. Her yerde yeni binalar, siteler, toplu konutlar yükseliyor. Bu gidişat iyi değil, sonunda bir yerde patlayacak diye düşünseniz de şu an için insanların asıl kaygısı bu değil.

Kaldı ki CHP’nin sahiplenmeye çalışabileceği, örneğin, herkesin istediği hastaneye gitmesi ve ilaçların ucuzlaması gibi konularda iktidar şöyle veya böyle bir yol almış.

Kürt sorununda “Ben elimden geleni yaptım ama muhatabım işleri yokuşa sürüyor” izlenimi yaratmayı başarmış.

***

İdeolojik anlamda da CHP’nin tam olarak nerede durduğu konusunda kafalar karışık. Eskisi gibi Atatürkçü, laik, ulusalcı bir çizgi fazla öne çıkmıyor. Sosyal demokrat bir çizgi desek o konuda da birçok eleştiri getirilebilir.

Birçoklarının AKP’nin karşısında CHP’yi tek alternatif gibi gördüğü, yurtdışında bile güçlü bir muhalefetin iyi olacağı önerilerinin geldiği belli.

Ama bunun için CHP’nin gerçekten tam anlamıyla yeniden yapılanması, eleştirilecek konularda artık soğuk espri mantığını bırakıp söylediğinde ciddi olduğunu gösterebilmesi, hatta bunu eyleme dökmesi, yerel yönetimlerde çok farklı projeler yapması, iktidara laf yetiştirmek yerine birçok konuda önden adım atıp ezber bozması ve kuşkusuz çok güçlü bir örgütlenmeye ağırlık vermesi gerekir.