Sınav tartışması son yılların değişmez konularından biri haline geldi.

Önce üniversite sınavlarıyla başlamıştı tartışmalar. Derken ötekilere de sıçradı.

Artık hemen her önemli sınavın ardından yolsuzluk, yanlışlık, soruların önceden bilinmesi, birilerine bildirilmesi, çalınması gibi pek çok iddia kaplıyor ortalığı.

Son olarak KPSS ile ilgili her gün yüzlerce şikâyet yağıyor.

Ülkede çok ciddi bir güven sorunu yaşanıyor.

Adaletten tutun da eğitime kadar her alanda bu kadar çok şaibenin olduğu, bu kadar çok garipliğin yaşandığı ve haksızlıkları dile getirenlerin cevaplarını bir türlü alamadığı bir toplum haline geldik.

Hemen herkes her şeyin arkasında gizli bir güç, bir kumpas, bir tezgâh, bir oyun arıyor.

***

Yıllardır tartışılan, pek çok insanın hayatına, yıllarına, mesleki kariyerlerine, ailelerinin hayatına mal olan davalarla ilgili bir sürü şaibe var.

Bunlar kitaplar halinde yazılmış, davalarda dile getirilmiş, pek çok dilekçe verilmiş, uluslararası hukuka taşınmış, televizyonlarda, gazetelerde defalarca konuşulmuş, yazılmış olaylar.

Ama yine de bir türlü tam olarak ne olduğunu anlayabileceğiniz bir açıklık ortaya çıkmıyor.

Eğer böyle davalarda bu kadar ciddi tartışma yaratan belgelerin, bilgilerin üzerinde oynandığına, sahte delil yaratıldığına dair bunca tartışma varsa en azından bu davalar bitene kadar sanıkların haklarına özen gösterilmesi gerekmez mi?

***

Bu ülkede haksız mahkemeler, davalar çok gördük. Rejimin yalnızca o andaki anlayışını korumak için pek çok kişiyi haksız yere mahkemelerde, hapislerde süründürdüğünü hepimiz biliyoruz.

Yalnızca düşüncesini dile getirdi diye, yazdı diye bugünkü Başbakan dahil bu ülkede pek çok kişinin mağdur olduğunu kim bilir kaç kez konuştuk.

Bu nedenle Türkiye insan hakları, demokrasi ve hukuk konusunda bir türlü uluslararası platformda kendisini anlatamıyor yıllardır.

Kuşku ve güvensizlik, devletin en sıradan kurumundan adalete kadar taşınınca o ülkede kim huzurlu olabilir?