Maç öncesi öngörüm şöyleydi. Son 4 deplasmanda Başakşehir ve Gaziantep ile berabere kalıp Karabükspor’u yenen ve Mersin’e yenilen Konyaspor’un deplasman karnesi kolay geçilecek bir takım olmadığını kanıtlamıştı.
Galatasaray bu zorlu maça sol gerideki Olcan hariç ideal kadrosu ile çıktı. Akhisar karşısında öne geçene kadar orta alan savunmasında açık vermişti. Melo’nun katılımı bu zorluğu giderebileceği gibi Selçuk ve Sneijder’i rahatlatacaktı. Kupa maçındaki oyunun gelecek için beni umutlandırdığını hatırlatarak maça dönelim...
İlk tehlike 4. dakikada uzun aradan sonra biraraya gelen Semih ve Chedjou’nun hava topuna beraber çıkmalarında yaşandı. Olcan’ın boşalttığı alanda Campos’un şutu Muslera’da kaldı. İkinci tehlike sağ kenarda Kenan’ın getirdiği topta Hasan Kabze ile geldi. Çabuk karşı atakta Kenan, Sabri’nin kulvarında topu dışarı attı.

G.Antep maçı gibi
Konya topu kaptırınca takım halinde topun arkasına geçti, markajda da hata yapmayınca Galatasaray organize olamadı. Bruma ve Yasin bire birlerde, Sabri ve Olcan destekte başarılı olamadı. Pozisyon hazırlayıcısı olabilecek Selçuk ve Sneijder Konyaspor orta alan oyuncuları Ali, Mehmet ve Kenan’ın baskısında kalitelerini devreye sokamadılar. Olgun atak yapılamadı, dış şutlar netice vermedi.
İlk yarıda resmen bocalayan G.Saray gol pozisyonu üretemedi fakat kalesinde 3 gol tehlikesi atlattı.
İkinci yarı da aynı tempoda başladı, Gaziantep maçının senaryosu tekrarlanıyordu. Taraftarlar coşkulu, oyuncular hırslı fakat telaşlı. Nihayet ilk hamle 59. dakikada Bruma-Emre değişikliği ile geldi. Yasin-Umut değişikliği kale önü için son çareydi. Fakat kenarlardan adrese teslim top gelmedi. Ancak Gaziantep maçında olduğu gibi 84. dakika senaryosunda bu kez Selçuk zor maçı çevirdi. Oyun olmasa da sonuç iyi oldu.