Bu bayramın yeryüzünün en eski ve en güzel bayramlarından biri olması gerçeği değiştirmiyor.
Bugün Ortadoğu’da yetişkinler savaşıyor.
Bugün Ortadoğu’da yine çocuklar yine çocuklar yine çocuklar ölüyor.
Bugün gece ile gündüz aynı uzunlukta.
Bugün Ortadoğu insanlıktan aynı uzaklıkta.
Toprağın üzerindeki bereket kimsenin umurunda değil.
Düşen şehirlerin etrafındaki yemyeşil tarlalar bombalarla tarumar.
Derelerden akan sularda hep insan kanı var.
Oysa...
Bugünden sonra güneş bir başka parlayacak.
Toprak uyanacak.
Dağlarda, kırlarda her hafta farklı çiçekler açacak.
Ağaçlarda yapraklar patlayacak.
İnekler, koyunlar, keçiler ardı ardına yavrulayacak.
Böcekler toprağın altından üstüne çıkacak.
Arılar vızıldamaya, kelebekler uçuşmaya başlayacak.
Hayvanlar yine sevişerek çoğalacak.
Ama...
İnsanlık yine savaşarak azalacak.
Takvimlerin rehberliğinde bahara uyanan bu topraklarda binlerce yıldır olduğu gibi insanlar tarihlerini hâlâ kanla yazacak.
Bugün...
Dev ateşler yakanlar...
O ateşlerin üzerinden atlayanlar...
O ateşlerde tekrar ve tekrar yananlar...
Bir toprağa, bir gökyüzüne bakacaklar.
İçlerinden bazıları kendi tanrısına dualar okuyacak.
Bazıları tüm tanrılara lanetler yağdıracak.
Ve kadınlar yine ağıtlar yaka yaka aynı cephenin iki farklı kutbunda ölülerini topraklara gömüyor olacak.
Ortadoğu’da ezelden beri kutlanan ve ateşle kutsanan...
Hikâyelerinde hep bir yeniden doğuş barındıran...
Şarkılardan, danslardan, sevinçlerden, umutlardan taşan...
Ve çıktığı yerin aksine savaşa varan bir bayram...
Kendi muhteşem dilini kurup gerçek meramını yine anlatamayacak.
Yeni günde eski günlerin nefretine nefret eklemeyi hüner bilenler...
Silahlar yapan ve silahlar satan ve silahlar alan akılları birleştirerek dünyayı yönetenler...
Bir avuç insanın refahı için nesilleri katledenler...
Savunma ile saldırı arasındaki farkın hilesine sığınıp kirli bir ekonomiyi her koldan besleyenler...
Elbirliğiyle baharı da, bayramı da, hayatı da insanlara zehir edecekler.
Toprağın üstünde ve altında, gökyüzünde ve sularda ve ağaçlarda ve güneşte ve yıldızlarda yaşanan dönüşümlerin yaratıcı enerjisini hiç iplemeyen...
Silah yapan, silah satan, silah yapan, silah satan, silah yapan, silah satan...
Başkalarının yaşadığı topraklara göz koyan...
Bir avuç zengin insan...
Asırlardır ne için savaştığının ayrımına varmayan kalabalık orduları ve onları destekleyen akılları besleyerek...
Bir bayramın varlığında barındırdığı muhteşem anlamı kolayca hiçe sayıyorsa...
Ve o bayram bile gerginlikler, düşmanlıklar, savaşlar için bahane oluyorsa...
Bunun tek nedeni...
İnsanın doğanın doğrularını hepten unutması ve kendi yanlışlarına fazla inanmasıdır.