SÖYLEMLERDE olduğu gibi
sütunlarımızda veya köşelerimizde
de bezdirircesine sık söz
edilen farklı iki kavramın adıdır
bu sözcükler. Çoğu zaman,
kavramların anlamları üzerinde
yeterince düşünülmediği için
politikalar da birbirine karıştırılır.
Politika, iktidar yarışı ya da
savaşıdır. Laf olsun diye
değil, iktidara gelip bir ülkeyi
belirli amaçlara uygun biçimde
doğru yönetebilmek amacıyla
yapılmalıdır..
Politikanın özü halktan destek
alıp iktidara gelebilmek olduğuna
göre, eldeki siyasal gücü artırmak
ya da yepyeni güç toplamak
amacıyla akla gelen çarelerden
biri partiler veya genel anlamda
partili partisiz başka siyasal güçleri
birleştirmektir.
Yalnız, birleşmenin taraflardan
birini, hatta iki tarafı birden
zayıflatıcı olmaması beklenir.
Birleşme, yan yana gelen
tarafların aynı cephe içinde kendi
kişiliğiyle yer almaları biçimindeyse
gerekli eşgüdüm mekanizması
kurulmuş mudur? Yoksa, zayıf bir
zamkla birbirine yapıştırılmak mı
tercih edilmiştir?
Elbette en sağlıklı olanı,
birleşmenin bütünleşmeye
dönüşüp daha yeni, daha güçlü bir
siyasal ağırlık yaratmak biçiminde
olanıdır.
İç siyaset alanında olanlarla
devletler arası alanda yaşananlar
arasındaki benzerlikler saymakla
bitmez. Özellikle on dokuzuncu
ve yirminci yüzyıllar boyunca
savaşlar, arazi değişiklikleri,
kopuşlar, dağılışlar ve benzeri
olaylar dolayısıyla batan,
parçalanan, bölünen, birbirine
yapışan veya yapıştırılan
devletler tarihinde yaşananlardan
çıkarılabilecek sonuçlar, partiler
alanında da çok yararlı olabilir:
Avusturya-Macaristan, Eflak-
Boğdan veya Çekoslovakya
biçiminde birbiriyle yan yana
getirilmiş değişik nitelikli etnik ya
da ulusal unsurlarla oluşturulan
ortaklıklardan hangilerinin kalıcı
olduğu veya tarih sayfalarında
kaybolduğunu incelemek son
derece öğretici olacaktır. Fakat,
bu çeşit örneklerin ya da derslerin
yararlılık derecesi, ulusallıkla
ulusalcılık arasındaki fark, benzer
türden kavram farkları dolayısıyla
gösterilecek olağanüstü titizliğin
derecesine göre ister istemez
değişik olacaktır...