BÖYLE Müslümanlık olur mu? Hani kardeşlik ve barışma demekti bu inanç? Daha arifeye birkaç gün kala karşılıklı saflardan başlayan salvolar, suçlamalar, hiç sükûnetli olmayan bir bayram girişi. Eskiden bu gibi durumlarda liderler mesaj yollar, bayram kutlamalarıyla yetinirlerdi. Bu kez öyle olmadı, alışılmış temenniler arkadan gelecek sertlikleri kamufle etmek için atılmış balonlar olarak uçtu gitti. Başbakan’ın hıncı bitmemişti.
Niçin böyle oldu?
Belli ki, iktidarın lideri Silivri mahkemelerinden ağır hükümleri kendi politikasının malzemesi yapmakta kararlıydı. Başdanışman’ın “hesaplaşma” sözleri de bu niyeti doğrulamış oldu.
Hukukla politikanın birbirine karıştırılması son haftaların en kritik ve tehlikeli gelişmesidir, sorumlusu da hiç kuşkusuz Başbakan’dır.

Böyle bir tutumun yararı var mı? İlk bakışta Başbakan için var tabii; iktidar; böylelikle hukuku arkasına almış görünüyor. Yalnız bizde değil, her ülkede yarar sağlayabilecek bir durum.

Gelgelelim, Silivri’den gelen yargılama sonuçlarının içte dışta ister istemez açacağı tartışmalar bu yararı da tartışmalı duruma getirecek. Bunun dallı budaklı ve kolay bitmez bir tartışma olacağı da kesin. Böyle bir açıdan bakınca, Sayın Başbakan’ın iktidar stratejisinde yaptığı bu tercihin pek verimli olmayacağı anlaşılıyor.

Verimlilik şöyle dursun, Başbakan için hayra alamet sayılamayacak bir zayıflık yok mu tercihte: Ekonomik gelişmeler, vatandaşların günlük yaşamına getirilen kolaylıklar dururken hukuk alanına sapmak yanlış değil mi? Yoksa gelişmelerin sahici gelişme, kolaylıkların da pek kolay olmayabileceği gibi bir kuşku mu var?

Dolayısıyla, kendi propaganda makinesinin iddialarına karşın AKP iktidarının önümüzdeki seçimler furyasına pek yüksek bir özgüvenle bakmadığını söylemek hiç de yanlış bir gözlem sayılmaz.
Hele ramazanın son günlerinde yaşanan ve pek sempati uyandırmayan tartışmalı durumlardan sonra.