AVATAR’IN yeni bir benzeri şimdi Batı Avrupa sinemalarında. Çok yakında bütün ünlü rüzgârlar gibi bize de gelir. Hazırlıklı olmalı.

Yine üç boyutlu seyir, olağanüstü olaylar ve oluşumlar, süper güçlü insanlar, insanı şaşkına çeviren marifetler.

Parlak düşünce, sağlam mantık, ince zevk bekliyorsanız, yok.

Yine, gişeler önünde kuyruklar, on beşle yirmi yaş arasında kızlı erkekli gençler. Son “trend” buymuş. Endişelenmeyin, fazla sürmez. Sonunun geleceğini müjdeleyen belirtiler görülmeye başladı bile.

Çünkü bu kadar saçmalığa dayanamaz insan zekâsı. Jules Verne romanlarından, uzay savaşları filmlerinden farklı bir akım bu. Büyük kusuru, fantezilerdeki görüntülerin henüz bilinmeyen bir geleceğe değil, içi geçmiş geri planlara, eskimiş fonlara oturtulmuş olması.

Olay, güya on dokuzuncu yüzyıl Amerika’sındaki İç Savaş’ın Güneyli süvari subaylarından John Carter adında birinin, bozkırda dolanırken birdenbire havalanıp kendini Mars’ta, yani Merih gezegeninde bulmasıyla başlıyor.

Tabii, bir şaha kalkışta uzayın taa orasına gidebilen insan, hele süvari subayıysa, bir sıçrayışta on beş katlı binaların tepesine konamaz mı? Filmin mantığına (eğer böyle bir şey varsa) kendinizi kaptırmışsanız, incecik iki tahtanın birbirine tutturulmasıyla oluşturulmuş hava aracının da bir süperjet hızıyla yerden kalkarak “vın” diye uzaklara uçması doğal gelmeye başlar size. Zaten film de bu varsayımla yapıldığı için iyice sersemlemiş olarak çıkıyorsunuz salondan. Belki bunu gerçeğe yaklaştırıcı bir unsur olarak konuya eklenen ve biri Marslı öbürü Dünyalı iki kadınla sürdürülen bir aşk hikâyesi bile o sersemleyişten sıyrılmanıza yardımcı olamıyor.

Düşündürücü olan, bu “harika”nın çekilmesi için 200 milyon doların, evet tam iki yüz milyon doların harcanmış olması. Şimdiki gidişle gişe gelirlerinin bunu karşılamaya yetmeyeceği hesaplanmakta ve Walt Disney stüdyolarının iflasa sürükleneceği söylenmekte. İçinizden “oh olsun” demek geçebilir ama, öyle değil. İnsanlar için çok daha iyi şeyler yapmaya harcanabilecekken böyle bir saçmalığa akıtılan yüz milyonlarca doların hesabı sorulmalı. “İnsanlığa karşı suçlar”a böyle bir israf suçu eklenemez mi?

Bu kadar mı sersemletildi insanlık?