SORUNSUZ bir ülke olduğumuz söylenemez herhalde.

Bir yanda sık sık can alan bölücü \tterör belası, öte yanda failleri yakalanamayan kundaklamaların \tyaktığı ormanlar.

Çözülmemiş işsizlik, ezilen kadınlar, neyi nerede, nasıl okuyup da \t\tmeslek sahibi olacağını kestiremeyen gençler.

Komşu Yunanistan’la bir türlü \tuzlaşıp paylaşılamayan Kıbrıs ve \tEge, Bern’de verilen sözlere karşın \tpetrol arama alanlarının tırtıklanışı.

Nereye varacağı kestirilemeyen \tanayasa kurcalamaları, sonu tehlikeli \trejim değişikliği kımıldamaları.

Saymakla bitmez.

Sorunlara karşın, sahtecilik \t\tkokan acayip suçlamalar, \t\tbitmeyen davalar, ulusal savunma \t\tve güvenlik mekanizmalarını çapraşıklaştıran değişiklikler, \t\tkuşku uyandırıcı kadrolaşmalar.

Hele, ülke sorunları yetmiyormuş \tgibi, İslam dünyasına kanat gericilik \t\tve yol göstericilik iddiası taşıyan Osmanlıcılık hevesleri, Atlantik \t\tötesiyle el ele verip Arap dünyasına \tyeni düzen getirmeye kalkışlar, Lafontaine masallarındaki akıbetleri \takla getiren şişinmeler.

Hiçbiri hayra alamet sayılmaz.

Çünkü, hepsinde bir dağınıklık, tutarsızlık, oradan oraya bilinçsiz koşuşma ve kendini dev aynasında \tgörüp boyundan büyük işlere \t\tkalkışma, hafiften hafife bir esriklik, neredeyse, rahmetli Özal’ı anımsatan delikanlıca bir sürat tutkusu \t\tseziliyor.

Kabul edelim ki, bütün bunlar \thalkımızın meşrebine uygun, \t\tezikliği yenici, güven verici, belki de özgüven getirici davranışlardır.

Hoşa gider, beğenilir, sevilir. \t\tElbet oy da getirir.

Üstüne üstlük, yer yer ve zaman \tzaman gönül alıcı, hizmet sunucu, kolaylık sağlayıcı yanları da vardır.

Ah, bir de planlayıcı, hesaplayıcı, öngörücü, kalıcı, gerçekten yüceltici yanları olsa.

Ne yazık ki, yine rahmetli Özal’la \tbirlikte “vizyon” kavramı uzağı gösterirken yakına da gerçekçi bakmayı gerektiren anlamını yitirmiş, her geçen gün yaşanan tuhaflıklar Mustafa Kemal Atatürk’ün akla ve bilime dayalı ilericiliğini hep \tözletir olmuştur.