“Dizilerde niye türbanlı kadın yok?” tartışmamız vardı ya! Henüz “türbanlı bir kadın dizimiz” olmadı. Ama “çokeşliliği savunan” bir dizimiz var artık: “Fox TV” de cumartesileri yayımlanan yüksek reytingli “Lale Devri”nden bahsediyorum…

Daha önce de yazdım. Dizilere basbayağı artık merak sardım. Bursalı’nın dünkü muhteşem yazısının başlığıyla özetlemek gerekirse.. “simit = özgürlükler” dünyasından verilen haber/yorum-tartışma programlarını çünkü artık izleyemiyorum. İçim daralıyor. Üstüme karabasanlar çöküyor. “Durdurun gezegeni inecek var!” oluyorum ve gevşemek adına.. hangi dizi önüme gelirse ona takılıyorum.

Geçen cumartesi gecesi de… 55 kilometre mesafedeki “Kitap Fuarı” dönüşü böyle oldu. İki saat gidiş, iki saat geliş -toplam 110 kilometrelik!- hatırı sayılır bir yolculuktan sonra eve gelir gelmez, TV’nin önüne geçtim.

Kafamdan; “Artık kitap fuarında bile kutuplaşmış bir Türkiye manzarası; ‘laik Türkiye’ kitapları ile ‘muhafazakâr İslamcı’ kitap stantları arasında gözle görülür bir ayrışma var” düşüncelerini geçirirken.. önüme popüler dizilerden “Lale Devri” çıktı.

Kadın düşmanı dizi

Reytinglerde zaman zaman ilk beşe girebilen, ilgi gören bir diziden bahsediyorum.

“Zengin erkek+şımarık Batı taklitçisi aile+yüksek erdemli fakir kız üçgeni; Yeşilçam” formülünün “2011 Türkiyesi” uyarlaması söz konusu.

Formülde yalnız bazı kritik oynamalar yapılmış...

Eskiden “zengin erkek” de “zengin kadın” gibi mutlaka “şımarık Batı taklitçiliği örneği” olur; neden sonra “fakir kıza” vurulunca “erdemi keşfedip” doğru yola gelirdi…

Yeşilçam’ın klasik üçgenindeki “zengin erkeğe” (dizide Çınar’a!) bu kez toz kondurulmuyor.

Çınar İstanbullu değil, zira Anadolu kökenli bir çocuk… Aile büyüklerine hürmette kusur etmiyor ama kadınlara (erkeğin elinin kiri hesabına) alabildiğine saygısız!

Dizinin şablonu içinde Çınar hiç “hata” yapmıyor…

Hataları yapanlar; -genci ve yaşlısı ile!- yalnız ve daima kadınlar oluyor.

Hayatımda bu denli erkek egemen ve bu denli kadın düşmanı bir senaryo görmedim…

“Postmodern Türkiye” öyküsünde; Çınar’ın ailesi Ilgaz’lar, iflas eşiğindeki İstanbul zengini Yeşim’lerin ailesi Taşkıran’ların yalısını satın alıyor.

Kısaca para el değiştiriyor!

Ne var ki bu büyük alışveriş esnasında, standart Yeşilçam öykümüze, 80’lerin “Dynasty/Hanedan” dizisinden unsurlar katılıyor.

Kimin eli kimin cebinde belli değil.

Çınar, önce ailenin büyük kızı Lale ile evleniyor.

Ondan kızı oluyor. Ama ilk eş Lale ölünce, jönümüz baldıza kayıyor.

Baldız -Yeşim- hamile kalıyor. Ama Çınar’ın canı baldıza varmak istemediği için, Anadolu’dan getirdiği “saf-güzel” başka kıza; Toprak’a nikâh kıyıyor…

“Nikâhta keramet vardır!” hesabına Çınar, karısı Toprak’a zamanla âşık oluyor. Ama gelin görün ki “şımarık Yeşim” süreçte ne denli aşağılanırsa aşağılansın; Çınar’ın yakasını bir türlü bırakmıyor. Çınar’a sonunda “soyunu devam ettirecek” bir “erkek çocuk” (“şehzade?”) doğuruyor. Bunun üzerine Çınar “erkek çocuk anası” ikinci kadın Yeşim’e; karısıyla yaşadığı kendi evinden görkemli bir ev açıyor…

Resmi eşle ikinci \t\teşten erkeğe ‘el ele hizmet’

Birbirleriyle o dakikaya kadar kanlı bıçaklı olan iki kadın; Çınar’ın “erkek çocuğu doğunca”, bambaşka bir ‘mod’a girip birden “kanka” kesiliyorlar. Evleri zaten yakın, komşular.

Ailece kabul gören ve doğumdan sonra baştacı edildiği için metres muamelesi çıkarılmayan “ikinci kadın”; bebek bakımı için “resmi eşten” yardım alıyor… \t \t

Ve en son cumartesi gördüğümüz bölüme geliyorum..

“Şehzade annesi” Yeşim, doğumdan sonra hidayete eriyor. Sosyete gülü büyükanne Zümrüt’ün “(Amerikan taklidi) baby-shower yapalım” teklifini geri çevirerek... “otantik bir mevlit” yapmak istiyor.

Herkes, en havalı fularları başına bağlıyor (muhafazakârlık+modernliğin zaferi!); mevlit okunuyor ve dizinin en yoz karakteri olan “aile büyüğü” “Necip Bey”, bebeğin kulağına merasimle isim üflüyor…

Dini imanı dilinden düşürmeyen, “muhafazakâr giyiminde” kravat dahi takmayan tonton Necip Bey gerçekte; “sufi bir dedeyle” “babacan gangster”(!) karması bir tip…

Geleneğin simgesi olarak.. Necip’in baştacı edildiği mevlit bölümünde, aa bir de ne görelim; aralarından su sızmayan “ikinci kadın”la “resmi eş”, ellerinde börek tepsileri, misafirlere yan yana gülücük dağıtarak servis yapıyorlar.

“Koca” keyiften dört köşe, masa başında “kadınları” izliyor…

Bitmedi!

Resmi eş… “Bu akşam sen yalnız kalma” diyerek, yemek sonunda kocasını şefkatle “gayri resmi eşin” evinde bırakıp gidiyor…

Lafı uzattım ama uzatılmayacak gibi değil…

Türkiye’nin önüne konan şu vıcık vıcık “kadın modeline” bakın!

RTÜK’e şikâyet edin demiyorum. Yasakçı zihniyete inanmıyorum.

Ama bu ülkede kadın dernekleri filan yok mu? Hiçbirisi bu diziyle ilgilenmeyecek mi? Onlardan biri, son 50. bölümü mesela internetten indirip, bu rezilliği izlemeyecek mi?