“Kıyımdan 100 yıl sonra Vatikan-Ankara arasında diplomatik kavga: Papa ‘Ermenistan’da soykırım yaşandı’. Türklerin öfkesi: Kabul edilmez sözler”,
“Papa ve Ermeniler: Olan Soykırımdı. Papa: ‘Hıristiyanlara hâlâ bugün soykırım yapılıyor’…”
“Türkler öfkeli, büyükelçi çağrıldı. Papa saldırdı: ‘Ermenilere soykırım yapıldı.’ ”
“Hıristiyanların Soykırımı…”
“Papa, Ermeni Dosyasını Tekrar Açtı…”
“Papa’nın Ermeni soykırımı ayini”ni, İtalyan basını bu manşetler ve başlıklarla verdi.

Tüm soykırımların anası
Sarkisyan ve Ermeni kilisesi temsilcileri, patriklerinin katıldığı tarihi ayin sırasında, Papa… yalnız “soykırım” sözcüğünü kullanmakla kalmadı:
1.Ermeni soykırımının, Nazi ve Stalinci soykırımların da yolu olan “20. yüzyılın ilk soykırımı” olduğunu söyledi.
2.Bu “ilk soykırımın” sade “tarihte Hıristiyanlığı kabul eden ilk ulus” Ermenileri vurmakla kalmadığını, Süryani Katolik ve Ortodokslar, Asuriler, Keldaniler ve Rumları da hedef aldığını belirtti...
Böylece soykırım kurbanları listesini, Anadolu’nun başka Hıristiyan halklarını da içine alacak şekilde genişletti.
3.Ayinin farklı bölümlerinde üstüne basa basa kullandığı “Bugün hâlâ…”, “Bugün gene…”, “Bugün bile…” ifadeleriyle, bugün Hıristiyan oldukları için cihatçıların kılıcından geçirilen “Hıristiyanlarla”, “tüm soykırımların anası” arasında bire bir irtibat kurdu.
Türkler bu durumda sadece “tarihin ilk Hıristiyan ulusunu” katletmiş olmanın “ilk günahını” taşımakla kalmıyor; aynı zamanda sırf Hıristiyan oldukları için kurbanlarına çullanan günümüz IŞİD’çileriyle aynı çizgide görülüyor...
Birinci Dünya Savaşı olaylarından tümüyle soyutlanan bu söylemde Ermenilerin, sanki sadece farklı bir dine mensup oldukları için/ “Hıristiyan oldukları için” boğazlanmış oldukları algısı işleniyor.
4.En vahimi… Papa’nın konuyu son dönemde sık kullandığı “üçüncü dünya savaşı” kavramına bağlaması...
Başta IŞİD’çiler olmak üzere cihatçıların imzasını taşıyan hunharlıklara -kesin adres vermeden- atıf yapan Papa, “Her gün vahşi saldırılara, acımasız katilamlar ve anlamsız yıkıcılığa şahit oluyoruz. Bu, fasıl fasıl yaşanan bir üçüncü dünya savaşıdır” diyor…
Bu “üçüncü dünya savaşı”nın kökenini de işte üstte anlattığım doğrultuda, “20. yüzyılın ilk soykırımına” dayıyor.
“(Ermeni soykırımını=tüm soykırımların anasını) hatırlamak gereklidir ve aksine buna zorunluyuz. Çünkü belleğin olmadığı yerde, kötülük yarayı hâlâ açık tutuyor demektir. Kötüyü inkâr etmek, saklamak, tedavi etmeden yaranın açık kalmasını sürdürmek gibidir!” diyerek meseleyi günümüze bağlıyor.

Uygarlık çatışmasını tırmandırıyor 
Bu sözlerden Papa’nın davasının “tarihle yüzleşme sunmak” yerine, “Ermeni soykırımı” hattında damardan siyaset yapmak ve “üçüncü dünya savaşında cephe” belirlemek olduğunu görüyoruz. 
Papa, “tarih”i değil, “bugünü” konuşuyor. 
“Bugünü” konuşurken -özetle- “Doğu Hıristiyanlarını kılıçtan geçiren” IŞİD ve benzerlerinin hesabını soruyor. 
İtalya da hemen tüm yorumcuların fikir birliği yaptığı üzere, Papa’nın söylemleri, “çok sert ve diplomasiden uzak”, hatta radikal. 
Bu söylemleriyle Papa uygarlık çatışmasına hizmet ediyor. 
“Ermeni soykırımının 100. yılında” Vatikan’ın Ankara’nın hoşuna gitmeyecek şeyler söyleyeceği biliniyordu. 
Türkiye’nin “değerli yalnızlığı” belli ki bunu çok kolaylaştırdı. 
IŞİD konusunda güdülen basiretsiz, gözü bağlı, kör siyasetler, hele aşikâr biçimde Vatikan pozisyonunu büsbütün bileyerek sivrileştirdi.