“Kendim olmak istemezdim” diye yazmış Jean Paul Sartre!.. “Bu dünyaya karşı dehşettir duyduğum” dermiş Kant!.. “Yaşamı reddedermiş” Eflatun!.

Doğru değil mi bilmem, bunlar genç bir Fransız felsefecisinin, Charles Pepin’in yorumları... Diyor ki, Freud olsa da bu felsefecileri koltuğuna uzatsa, çocukluklarını, gençliklerinin öyküsünü dinlese...

***

Bu sabah yeni bir yıla ilk adımı atıyoruz. Bir yıl daha yaşamak, yaşayabilmek! Kaçımız yakamızı kurtaracağız? Kimden mi? Bizlere meydan okuyan şeyden, ‘zaman’dan... O şey, ne şair, ne yazar, ne felsefeci dinler, ezer geçer. Bakalım 2009’un ilk sabahından, sonra nerde, nasıl olacağız, sen ben, hepimiz?..

Yaşamaktan kaçmak, korkmak, istememek! Albert Camus “Tek çıkar yol, insanın canına kıymasıdır” mı demişti... Yoksa uydurdular mu bunu? Gerçekte Camus’nün denemeleri bambaşka bir aydınlık sunar, yaşamın tadını, güzelliğini, anlamını duymamızı ister. Ama dediği de oldu, genç yaşında bindiği araba ağaca çarparak dünyadan koptu.

***

Kişi zamanla yarışır. Koş koşabildiğine, sevinçler, mutluluklar ara! Bir de bakmışsın yıl sonunda, daha doğrusu bir ömrün son yapraklarında, hepsi boşmuş, hepsi bir esintiyle toz olup uçmuş... Yine de direneceksin, yine de sana tanınmış bir süreyi, iyi kötü yaşayacaksın! İnsanoğlunun yazgı dediği bu kadar...

“Geçmiş zaman sürekli olarak bugüne akıyor. Böyle bir akıntıda ‘zaman’ ortadan kalkar ‘süre’ başlar. Süreyi yaşayabilmemizin koşulu, bellektir. Bellek zaman aralıklarını yener, geçmiş şimdi olarak yeniden yaşanır.”

Değerli felsefecimiz, yazarımız Prof. Dr. Bedia Akarsu böyle yazmış...

***

Her yeni yıl başında bir şeyler yazmak, umutla, güvenle güzellikler, mutluluklar dilemek alışkanlık olmuş... Kötü, umut kırıcı, sinir bozucu olmamak, hep iyilikler düşünmek, günün birinde barışın her türlü düşmanlıkları yeneceğine inanmak, inandırmak!..

İşte size büyük bir felsefeciden, Hegel’den, yeni yıl anımsatması: “Zaman sonsuzluğun insana ait olan biricik parçasıdır ve tıpkı hayat gibi hiçbir zaman geri gelmez.”

***

Ben yine de dostlara, dost okurlara yeni yılda güzellikler, mutluluklar dileyerek, Ahmet Hamdi Tanpınar’ın zamana karşı ölümsüz seslenişini sunmak istiyorum:

“Ne içindeyim zamanın/Ne de büsbütün dışında.

Yekpare geniş bir anın/Parçalanmaz akışında”