Bugün ne yazmalı?
Bir şeyler yazmak gerek. Hemen her gün, her gün...
Aynı konuları işlemek, göz önüne sermek mi?
Kimlerin?
Gözü görenlerin, kulağı duyanların...
Ya kulakları tıkanmışsa, gözleri de kapkara gözlüklerle karartılmışsa?...
Bakışları uzaklara gitmiyor, kendi dışında, daha açığı kendileri dışında olup bitenleri görmüyor... Görmezlikten geliyor diyorsunuz? İşlerine öyle geldiğinden... Ya, bir de, gerçek bir insan olup bakabilseler çevrelerine, yakınlarına ve azıcık ötelerindeki gerçeklere...
Evet ne yazmalı, nasıl yazmalı da okuyabilsinler? Okuma yazmaları varsa, ki var, hepsi önemli ya da önemsiz okulları bitirmiş. Sonra seçimlerde halktan oy alarak seçkin yerlere gelmiş. Halktan gelen oy aldatıcıdır. Çünkü sana oyları veren seçmen değil, parti lideridir.
Bugün Meclis’te üç yüze yakın ya da biraz daha fazla milletvekili, yalnız AKP’den değil, CHP’den de, MHP’den de parti genel başkanlarının isteğiyle listelere girmişlerdir. Gerçek seçmenle ilgileri yoktur. Adı var özgür seçimin! Kendisi var mı, yok mu?
Lider olmak, toplumun önde geleni olmak!.. Bunu derken şu ya da bu yolla ortaya çıkan liderleri, lider taslaklarını düşünmüyoruz. Halkın lideri toplumun kurtarıcısıdır. Düşmandan, ondan daha beteri iç düşmanından kurtarmıştır ülkesini, halkını... Mustafa Kemal’i düşünün, liderliğe genç yaşta başlamış, hep önde, hep güçlü, hep önder...
Balkan Harbi, derken Birinci Dünya Harbi, ardından Türk yurdunun yabancıların eline geçmesi... Düşman zırhlılarını Çanakkale’de durduran devlet artık yenilmiş, çökmüş, İngilize, Fransıza, İtalyana, hatta Yunana bile teslim olmuştur. Durum böyleyken biri “Ben Samsun’a çıktım, Ankara’da yeni bir hükümet kuruyorum, dayanmaya, iç ve dış düşmanlarla savaşmaya çağırıyorum herkesi” diyor!
Unutuyoruz, unutturuluyoruz! Çökmüş, yenilmiş, düşmanlara kendini teslim etmiş bir Osmanlı artığını ortadan kaldırıp yepyeni bir devlet, gerçek bir Cumhuriyetin nasıl kurulduğunu!
Birtakım çevreler, kişiler küçümsüyorlar tarihi...
Kim tarihin gerçeklerine karşı çıkmışsa kendini aldatmış olur!