Zamandan ve mekândan bağımsız bir politika da onun tezahürü olan bir seçim de olamaz. “Adam zaten yüzde 49.5 oy aldı. Bunun üzerine yüzde 0.5 eklediğinde kazanıyor” anlayışı yanlıştır. Doğrusu şudur: “Kartlar yeniden karılıyor. Adam sadece psikolojik üstünlüğü elinde tutuyor. Hepsi o kadar. Seçim esas şimdi başlıyor!”

Eğer tersi olsaydı, ne Muharrem İnce’nin oyunun son haftada yüzde 9’dan yüzde 2’ye düşmesi ne de 2015’teki iki seçimde, 4 ay içinde, AKP’nin oyunun yüzde 40’tan yüzde 49’a yükselmesinin izahı olurdu. Normal koşullarda, bir yıl içinde izlenen yanlış politikalarla, dört mevsim seçim yapsanız, en az ikisinde hükümetin değişebileceği bir ülkedir Türkiye.

Seçim dönemleri, bu tür oy kaymalarının en fazla yaşandığı anlardır. Bu yüzden seçim kampanyaları hükümetler tarafından sevilmez, uzatılmak istenmez. İkinci turu kazanmak için, şu 3 öneri dikkate alınmalıdır.

Birincisi, seçimin ilk turunun şaibeli olduğu, ilk gün bütün çıplaklığıyla ortaya çıkmıştır. Eğer 2. turda şaibeli durum ortadan kaldırılır veya asgariye indirilirse, mevcut olumsuz tabloyu tersine çevirmenin kapısı aralanır. Bu demokratik kitle seferberliğini yaratmak için 6’lı masayı oluşturan partilerin kadroları yeterli değilse (ki söylediğimiz seferberlik için yeterli olmaları CHP ve Saadet dışında olası gözükmüyor ama finansal olanakları fazlasıyla var) başta kendi üyelerinin sınıfsal çıkarlarını gözeten işçi sendikaları olmak üzere bütün işçi örgütleri, demokratik kamuoyu ve gençlik örgütlenmeleri hazırdır.

İkincisi, sorun Kılıçdaroğlu’nun şahsı veya CHP’nin sorunu olmaktan çıkmıştır. 28 Mayıs’ta kullanılacak oy, totaliter rejimin kökleşmesine karşı kullanılacak oydur. Çünkü rejimin böyle radikalleşmesi, karşısındaki bütün örgütlü yapıları yok etmeyi hedefleyeceğinden, Kılıçdaroğlu’nun, CHP’nin ve 6’lı masanın diğer partilerinin temsil ettikleri sınıfların çıkarlarından çok, bütün işçilerin ve demokratik kamuoyunun çıkarlarına darbe vuracaktır.

Üçüncüsü, şaibeli seçimle oluşan Meclis, Cumhuriyet tarihinin en gerici Meclis’idir. Bunun nedenlerinden biri Kenan Evren diktatörlüğünün güçlendirilmiş seçim sistemiyse, diğeri de bu Meclis’in tamamen seçilecek “tek adam” vesayeti altında olacak olmasındandır. Kılıçdaroğlu, seçilmesi halinde, demokratik bir seçim sisteminin ardından, mevcut Meclis’in yerine demokratik ve egemen bir Meclis oluşması için seçime gideceğinin sözünü vermelidir. Böyle bir söz, 6’lı masadaki ve dışındaki siyasi partilerle anlaşmanın zeminini de yaratacaktır. O zaman şu veya bu partiden destek alabilmek için protokoller yapmaya gerek kalmayacaktır.

Sadi Ozansü - Siyaset Bilimci