\n

SİLİVRİ - Dün iki ayrı grup olarak resmi adı “Adalet Bakanlığı Silivri Ceza ve İnfaz Kurumları Yerleşkesi” olan beldedeydik. 745 bin metrekare üzerinde iki duruşma salonu, sekiz tutukevi ve hapishane ile yargıç infaz memurları ve jandarma kışlalarından oluşan, Batı dünyasında örneğine rastlanmayan bir yer burası. \n

Özgür olarak “millet adına yargı yapıp hüküm veren mahkemeler ile davalarına bakılan tutukluların kaldığı hapishaneler” yan yana.\n

Geçen hafta Adalet Bakanı Sayın Sadullah Ergin bu sekiz cezaevinden bazılarına bir teftiş gezisi yaparken kendisine eşlik etme imtiyazını tek tek belirleyerek verdiği bir “gazeteci” ekibini de götürmüş. O ekip, bakanı yere göğe koymadan köşelerinde hepinizin okuyup izlediği izlenimler kaleme aldı. \n

Ben de meslektaşım ve Basın Konseyi Yüksek Kurul Üyesi Sevgili Turgut Kazan ve onun gibi avukat kızı Aslı Kazan ile birlikte Adalet Bakanı’nın ardından Silivri’yi gazeteci-avukat gözüyle birkez daha görmek istedim. Basın Konseyi Yüksek Kurulu’nun üç kadın üyesi Gazeteci Pınar Türenç, Rejisör Necef Uğurlu ve İletişim Profesörü Dr. Nurşen Mazıcı, Yüksek Kurul’daki okur temsilcileri olarak Adalet Bakanlığı’nın izni ile yine dün Silivri’ye bir ziyaret yaptılar. \n

Tuncay Özkan ile İzmir Milletvekili Mustafa Balbay’ı duruşmaları devam ettiği için mahkeme salonunda verilen öğle paydosu arasında görebildik. Hem Barış Pehlivan’ı hem de Barış Terkoğlu ve Soner Yalçın’ı, kaldıkları hücrelerin bulunduğu departmanlarda ayrı ayrı ziyaret etme olanağı bulduk. \n

Her birinden dinlediğimiz sorunlar, sanki sözleşmişler gibi ortak cümlelerden oluşuyor:\n

Tutuklu meslektaşlarımız bu zulümhanedeki tecritten dertliler. Yakın zamana kadar tek olarak kalmışlar. Kısa bir süre önce yanlarına başka davalardan hükümlü birer kişi gönderilmiş. Ama her biri yine kendini tecritte görüyor. Yiyeceklerini, yemekleri yağlı olarak buldukları için daha çok kantinden sağlıyorlar. Bunun için, haftanın belirli günü kendilerine bakan infaz görevlilerine yazılı sipariş vermeleri gerekiyor. Toprağa, maviye ve bitki renklerine hasretleri giderilsin diye olmalı, Adalet Bakanı’nın geliş haberiyle birlikte yıkanıp paklanan, duvarları onarılan cezaevinin koridorlarına yer yer saksı içinde çiçek resimleri yaptırılmış. Soner ve iki Barış, İmralı’da müebbet hükümlüsü Öcalan’ın koğuşunda yedi kişi bulunduğunu ve bunlarla sürekli konuşabilme hakkı tanındığının altını çiziyorlar. Müyesser Yıldız daha da ileri bir başkaldırı havası içinde, yemek yemiyor... “Hiçbir dileğimi ve itirazımı dikkate almıyor bu devlet! 23 kişilik bir koğuşta tek başıma kalıyorum. Bir kedim bile yok yalnızlığımı paylaşacak. Avukatımı niçin yoracağım? Nasıl olsa onun savunmalarını da kale almayacaklar. Son duruşmamda verilen ara karar, bir TÜBİTAK raporunun gelmesinin beklendiğini belirtiyordu. O rapor için kaç kez yazıldı. Ne zaman gönderileceği bilinmiyor. Çünkü ben unutulmuşum! Aslında Savcı Zekeriya Öz’e dava açtığım için burada olduğumu çok iyi biliyorum.”\n

“Ayşe Nur tek koğuş arkadaşım” diyor… \n

Hayretle soruyorum: \n

“Müyesser Hanım 12 Eylül’den falan mı?” diyorum. \n

Gülümsüyor: “Hayır Hayır. Her sabah onun o sevecen sesi beni odamda ziyaret ediyor. Ne kadar mutlu olduğumu bir bilse” diyor. \n

Adalet Bakanı Ergin ile birlikte gelen gazeteciler tıpkı Sayın Sadullah Ergin gibi koşar adımlarla o koridorları geçmişler. Duvarları, boyalı parmaklıkları kendilerine öncülük eden bakanlık yetkililerinin verdikleri açıklamaları dinleyerek!\n

Yine Müyesser Yıldız’la bitireyim bu yazıyı… “Ayak sesleri uzaklaştığı zaman bakanın bize bakmadan geçip gittiğini anladık. Sanırım öteki koğuşlarda da aynı şeyler olmuştur.” \n

Ayşe Nur sanal koğuş arkadaşın ve meslektaşın Müyesser Yıldız seni dinlemek için pazartesiyi iple çekiyor. Bilgin olsun…\n

***\n

Sevgili okurlar 19 Mayıs Gençlik ve Spor Bayramınızı gönülden kutluyorum. Yaşadığımız İstanbul’da bayramın yaklaştığını Şişli Belediyesi’nin tüm caddeleri ulusal bayrağımızla ve Atatürk posterleriyle donatması müjdeledi. Sevgili Sarıgül, iyi ki bu koskoca kentte belediye başkanı olarak sen de varsın...