Yargı, iktidarın bir No’lu siyasi silahıdır. Muhalefeti ve medyayı bu silahla vuruyor!..

İkinci önemli silahı, devletin / maliyenin denetimidir... İktidarla, devletle, maliye ile türlü çeşitli işleri olan patronları da bu ekonomik silahla dize getiriyor.

Türkiye’de en çok iktidara boyun eğme özgürlüğü vardır!

Medya patronlarını kul köle haline getirdiler... Şirket patronlarının pek çoğu da iktidara arkasından lanet okurken, seslerini çıkaramaz duruma düşürüldüler.

Medya büyük bir mezarlık halindedir! Daha iyi bir tanım isterseniz, sessiz büyük okyanusa dönüştürülmüştür. Fırtınasız, dalgaları olmayan, en sert havalarda bile sahilleri sadece şıp şıp diye yalayan romantik su seslerini dinliyoruz!

***

Kılıçdaroğlu, iktidarın İzmir’e saldırılarına mitingle yanıt verdi. “Saldırıyı karşılama” olarak iyi bir gösteri... Ama yetmez...

Çünkü iktidar, savcısını halkın öncülerinin, direnişlerin üzerine ve CHP belediyelerine saldıkça olan şudur: Sinme! Geri çekilme! Suskunluk! Korku! Çünkü halkın kitlesel örgütlenmesi zayıf. Direnen güçler zayıf kalıyor.

CHP, bu saldırıları meydanlarda göğüsleyerek cesareti körükleyebilir ve muhalefet güçlerinin korunmasız olmadığını gösterebilir.

Bu, işin bir yönü...

***

CHP’nin, iktidarın yargı-savcı ve ekonomik baskılarına karşı da teşhir edici, irili ufaklı bütün olayları ve gelişmeleri açıklayıcı bir çalışmanın içine girmesi gerekir.

Yargıda olan bitenler hakkında, belki de sürekli yayımlanacak bültenlerle ve yapılacak basın toplantılarıyla kamuoyu bilgilendirilmeli.

Salt bu konuyu ele alan miting bile yapılmalı... Boyun eğmeye zorlanan yargı dünyasının dayanacak bir yeri olmalı! Aynı düşünce, ekonomi dünyası için de geçerli...

CHP’nin şöyle iki-üç yıllık bir “karşı duruş” plan ve programı var mı örgütünü bu kapsamda harekete geçirecek?

Ben görmüyorum, bu nedenle de parti içinde iktidar kavgalarının önünü almak mümkün değil... Bu kavga, CHP’yi yiyip bitirir...

***

‘İktidar Tiran!’ ABD’nin Aba \tAltından Sopası mı?

Abramowitz, ABD’nin eski Ankara Büyükelçisi, bizim medya için bakın ne diyor: “Erdoğan’ın hastalığı hakkında basın çok sessiz. ABD’de olsa bu konunun çok üstüne giderlerdi” ve alaycı bir ifadeyle ekliyor: “Türk basını oldukça saygılı!”

Saygılı ne kelime! İki kez cümbür cemaat iktidarın çağrısı üzerine Ankara’da soluğu aldılar (patronlar, genel yayın yönetmenleri..) ve çeşitli konularda nasıl yayın yapacakları konusunda gerekli direktifleri ceplerine koyup döndüler!

Başbakan’ın hastalığı ve ameliyatı gerçekten Türkiye’nin bir numaralı konularından biridir! Herkes “canım sıradan basit bir ameliyat” havasında olayı geçiştiriyor.

Abramowitz, sürdürüyor: “Türkiye’nin iç siyasetine ABD’den bakınca görülenler, Başbakan Erdoğan’ın iç siyaset sahnesinde gitgide artan tiranizmi, baskısı ve Türk medyasında tekseslilik.” (Hürriyet online, 4 Aralık 2011, Sebla Kutsal’ın haberi, Heinrich Böll Vakfı’nda konuşma.)

Aynı haberi, dünkü Cumhuriyet’te Mustafa K. Erdemol’dan daha net okuyoruz: “İki ülke arasında işler iyi gitmiyor... Türkiye’de rejimin otoriterleşmesi, ciddi bir endişe kaynağı... Uzun süreli gazeteci tutuklulukları, telefon dinlemeleri endişe konusu…”

Abramowitz’in endişeleri sadece bunlar değil: İktidarın Kürt meselesinde olumsuz tutumu da... Ermenistan sınırının açılmamış olması da... “Türkiye’nin Suriye’ye silahlı müdahalesini de hükümet konuşmuştur” diyor; bizim hükümet yalanlasa da...

Amerikan Başkan Yardımcısı Biden ile Abramowitz’in aynı zamanda Türkiye’de olması rastlantı olmasa gerek... Biden, resmi ilişkileri sürdürür ve övgülere öncelik verirken, Abramowitz rahatsızlıkları dile getiriyor.

Dikkat edin: Abramowitz’in esas rahatsızlığı, aslında PKK, Ermeni politikası... Ortadoğu’da Kürt meselesinin ABD için çok önemli olduğunu vurguluyorlar. Burada problem istemiyor ABD! Ve buna karşılık da Erdoğan’ın ülke içinde otoriter rejimini, demokrasi düşmanlıklarını dile getiriyor. Neden? Demokrasi âşığı olduklarından mı?

Bu şu demek: “Dış konularda benim politikalarımı izlemezsen, içeride tiranlığını gündemde tutarız ve başını ağrıtırız...”

***

CUMOK’lar dün kuruluşlarının yıldönümünü kutladı. Hepsine kucak dolusu sevgi ve saygı...