İstatistik ülkemizde en çok kötüye kullanılan bilimlerin önde gelenidir.

Bir sorunu önemsiz duruma sokmak ya da çözümünde çok başarılı olunduğunu göstermek, istatistik sayesinde çok kolaydır.

Şayet tüketici sepetinde yer alan ürünlerin oranlarının belirlenmesinde çok bulunanları ya da ucuz olanları yeğlerseniz, enflasyon oranını istediğiniz sayılara indirebilirsiniz.

Ya da dışsatımda ne denli başarılı olunduğu, her ay açıklanan tutarlarla gözler önüne serilir.

Ancak dışsatımdan yurda giren net döviz tutarını bir türlü öğrenemezsiniz.

Çünkü dışsatım gelirlerinin büyük bölümünü, hammadde, yarı mamul madde gibi dışalımla sağlanan maddelere ödenen döviz oluşturur.

***

Rahmetli yazıişleri müdürümüz Kayhan Sağlamer’i saygı ve sevgiyle anarım.

Ekonomi haberlerinin ya da yorumlarının “okurun cebinden geçmesi gerektiğini” söyler, istatistiklere dayalı haberlere kızardı. Haberdeki bilgi mutlaka konuşlandırılmalıydı.

Sevgili Mustafa Sönmez’in köşesini okurken, Kayhan Ağabey’i anmadan edemem.

***

İşsizlik oranları da çoğumuzu yanıltan verilerden oluşur.

Yıllık oranların aynı kalması neredeyse övünme nedeni olur ama, nüfus artışı ve önemli sayıda bir yaş grubunun “işgücü” kapsamına girmesiyle işsiz sayısındaki artış dikkatleri çekmez.

***

Meğerse aynı sorun yüzde 10’luk seçim barajı için de geçerliymiş. Daha doğrusu sorunun ayırdına Bülent Tanla’nın değerlendirmesini okuyunca vardığımı itiraf etmeliyim.

Yüksek Seçim Kurulu’nun yasa ile kendisine verilmiş görevi İçişleri Bakanlığı’na havale etmesiyle yaratılan kuşku, seçmen sayılarının her oylamadaki oynaklığı nedeniyle giderilemiyor.

Bir bakıyorsunuz nüfus toplamı artarken seçmen sayısı azalıyor, bir bakıyorsunuz tersi oluyor.

Artış ve azalış sayılarını nüfus toplamından düşünce dengesizlik ortaya çıkıyor.

Örneğin 12 Eylül 2010’da yapılan halkoylamasındaki seçmen sayısı 49 milyon 446 bin 269 iken, 12 Haziran’da yapılacak milletvekili seçiminde oy kullanma hakkı bulunan seçmen sayısı 52 milyon 758 bin 907’ye yükselivermiş.

Aradaki bir çocuğun normal doğumuna bile yetmeyen sürede seçmen sayısındaki 3 milyon 312 bin 638’lik artışın açıklanabilen bir nedeni olmalı. Ama bilinmiyor.

Seçmen sayılarının artışı karşısında, oy kullanma oranlarının sabit kalması halinde bile yüzde 10 oranı sayısal olarak yükseliyor.

Tanla şöyle örnekliyor: “Bir anda yüzde 10 barajının sayısı arttı. Seçime katılım 50 milyon ise baraj 5 milyon kişiye denk geliyor. 40 milyon ise 4 milyonda kalıyor.”

Bana sorarsanız Türkiye’de siyasete anlam vermek, her gün biraz daha olanaksızlaşıyor.