\n\n\n

Kendimden söz edeceğim için, sayın okurlarımdan önceden çok özür diliyorum. Bu yazıyı okuyunca, beni bağışlayacağınıza inanıyorum!

Boyundan büyük laflar eden, ağzından çıkanı kulağı duymayan İçişleri Bakanı İdris Naim Şahin’in köşe yazılarında nasıl eleştirildiğini, karikatürlere nasıl mizah konusu olduğunu izliyorsunuzdur.

***

Bu yayınlara tepki olarak bayramda memleketi Ordu’da şu kelamı ettiğini gazetelerde okumuşsunuzdur:

“Ankara’da, İstanbul’da oturmuş köşesine, almış kalemini eline içiyorsa purosu, içiyorsa içeceğiyle beraber gökyüzünün derinliklerine, denizin maviliklerine, ağacın, bahçelerin yeşilliklerine karşı bakarak yazı yazanlar, fikir üretenler, büyük ulema, büyük mütefekkir grubu.

Allahaşkına siz nerede askerlik yaptınız? Yaptınız mı? Yaptıysanız nerede yaptınız? Siz namlunun ucundan hiç baktınız mı? Karşıdaki namlu size hiç doğruldu mu? Allahaşkına bilmeden mi yapıyorsunuz, yoksa korkarak mı yapıyorsunuz? Korkutuluyorsanız haber verin, sizin de güvenliğinizi bugün olduğu gibi biz sağlamaya hazırız.

(….) Ağzına tıkarım o yazıları senin!”

***

Sayın okurlarım! Son iki yazımda Şahin’i eleştirenler kervanına, “biber gazının doğal ve sağlıklı olduğunu” söylemesi, Türkiye Cumhuriyeti’nin koskoca İçişleri Bakanı’nın Hakkâri’de “taşlanması” olaylarını irdeleyerek katılmıştım.

Öteki yazarları bilemem, ama benim Şahin’in “Ağzına tıkarım o yazıları senin!” sözlerine doğal olarak yanıt hakkım doğdu. Şahin’e önce askerliğim konusunda bilgi vermek isterim.

***

Altı ayı Tuzla Piyade Okulu’nda olmak üzere, iki yıl yedek subaylık yaptıktan sonra teğmen olarak tezkeremi aldım. Bir buçuk yıl boyunca Trakya’da Istranca Dağları’nda 40-45 erlik bir sınır takım komutanlığını yüklenirken iki kış süresince de eksi 20 derecelerde, erlerimle sınırda at üzerinde çok devriye dolaştım.

Okulu olmayan komşu köyün kahvehanesini gündüz okula çevirip geceleri köye elektrik vermenin yanı sıra bir başka köyün okulunun bahçesine Atatürk heykeli, öteki köyün yolunun yapılmasını sağlamak gibi askerlik dışı konulara da öncülük ettim.

5. Kolordu Komutanı Korgeneral Hüseyin Doğan Özgöçmen’le birlikte tüm sınır birliklerini denetleyen 55 kurmay subay önünde erlerim ve ben “namlunun ucundan bakarak” hedefleri de delik deşik ettik.

Sonrasında 10 Mart 1967’de 5. Kolordu Komutanlığı’nca “Tğm. Özgen Acar, (……) Sınır Tk. Ko. Eşitleriniz arasında bütün yönlerinizle en ileri seviyede olmanızdan ötürü size bu şildi takdirle armağan ediyorum” yazılı bir başarı ödülü törenle verildi.

Bırakın o tarihte, o yörede görevli yedek subaylara, muvazzaf teğmenlere verilmesini, böyle bir şilt, yanlış bilmiyorsam o tarihten bu yana da bir başka yedek subaya verilmedi.

***

Şahin Bey ne diyor? “Allah aşkına bilmeden mi yapıyorsunuz, yoksa korkarak mı yapıyorsunuz? Korkutuluyorsanız haber verin, sizin de güvenliğinizi bugün olduğu gibi biz sağlamaya hazırız.”

Korksaydık, bu mesleği 50 yılı aşkın süredir yapmazdık. Güvenliğimizi sağlamaya gelince “atılan taşlardan korkup kaçan, ertesi günü helikopterler ve komandolarla dolaşan” kim?

Güvenlik sağlayacaksanız, Gaziantep’te bebelerin güvenliğini neden sağlayamadınız. Amerika’dan, hariçten gazel okuyan Fetoşçuk bile “İstihbarat mevzuunda daha hassas olunması ve her türlü tedbirin alınması gerektiği” sözleri ile sizinle dalga geçmiyor mu?

Aradan 45 yıl geçti. O gün bugündür, gerek bazı erlerim gerek bazı köylüler telefon ederek halimi hatırımı sorarlar. Acaba neden?

***

Şahin Bey! 1980’lerin ikinci yarısında Antalya’nın Elmalı ilçesinde bir süre kaymakamlık yaptınız. Alzheimer’iniz yoksa anımsayacaksınızdır!

İlçenizden “yüzyılın definesi” denilen 1900 kadar gümüş sikke kaçırılmıştı. Siz makamınızdaki pencereden Elmalı yaylasının yeşilliklerine bakarken bir gazeteci o definenin peşine düşmüştü. Defineyi Amerika’da bulup Cumhuriyet’te yayımladığında herhalde okumuşsunuzdur.

O define, o gazetecinin yıllar süren uğraşısı sonrasında Türkiye’ye geri getirildiğinde Kültür Bakanlığı’nca da bir şiltle ödüllendirilmişti.

Define şu anda Antalya Müzesi’nde sergileniyor. Yolunuz Antalya düştüğünde müzenin ikinci katına çıkarak o defineyi görmeyi ihmal etmeyiniz. O gazetecinin adını anımsamayabilirsiniz ama Elmalı’da görev yapmış bir kaymakam olarak o yazıları okumuşsunuzdur. Anımsamıyorsanız, özel kaleminize o gazetecinin adını sorudurunuz.

Şahin Bey! Mangalda kül koymayan sözlerinizle yazılarımı ağzıma tıkayamayacaksınız çünkü siz Türk siyasal tarihine “taşlanan bir İçişleri Bakanı” olarak geçeceksiniz, ben de “şiltlerimle”…

***

Değerli meslektaşım Orhan Birgit’in çarşamba günü Cumhuriyet’teki yazısının şu son satırlarına da katılmamak elde değil:

“(…) Bir zahmet etsin. Bakanlık şeref koridorunda asılı olan önceki Dahiliye Vekillerinin, İçişleri Bakanlarının fotoğraflarını incelesin.

Onların en ünlüleri olarak hatırlarda kalan Şükrü Kaya’ların da Namık Gedik’lerin de hiçbir gazetecinin ağzına yazdığı yazıyı tıkamadığını görür.

Belki o zaman hizaya gelir. Ya da istifa yolunu seçer!

Bence bu ikinci yol, en isabetli seçenektir.”

Bence de!