Üniversite yerleştirme sonuçlarında en çarpıcı gelişmelerden biri boş kontenjanlar oldu. Tercih yapma hakkına sahip 1 milyon 900 bin adayın 850 bini tercih yapmadı. En fazla tercih edilen tıp ve hukukta bile boş kontenjan kaldı. Açık öğretime bile kayıt yaptırmayan binlerce öğrenci var. Geçen yıl üniversitelerin doluluk oranı yüzde 95.3 imiş. Bu yıl 74.7. Ancak yüzde 65’e kadar düşebileceği söyleniyor. Tüm bunlar aslında sadece çıplak iki gerçeği gözler önüne seriyor.

1 - Orta ve lise eğitiminde kalitenin ne kadar düştüğünü. Tüm lise türlerinde öğrencilerin sadece yüzde 31’i önlisans ve lisans programlarına yerleşebildi. Meslek liseleri, teknik liseleri bir kenara bırakırsak Anadolu liselerinin çoğunun başarısı geriledi. Köşe bucak imam hatip okullarına dönüştürülmüştü. En düşük başarıyı buradaki öğrenciler elde etti. Şaşırıyor muyuz? Yok... PISA verileri önemli bir gösterge. Okuduğunu anlama 2006’dan beri düşüşte. Fen, matematik ve okuma alanlarından en az birinde ileri düzeyde performans gösterenler OECD genelinde yüzde 15.3; Türkiye’de yüzde 1.6.

2 - Gençlerin üniversite mezunu olma gibi bir dertlerinin olmadığını görüyoruz; üniversite mezunu işsizlerin oranına, iş bulabilenlerin de okumayanlarla aynı kategoride tutularak asgari ücrete talim ettirilmelerine baktığımızda haksız da sayılmazlar aslında. Mezun olanların iş bulma şansları sıfır.

Artık nitelikli insan kaynağı en önemli sermaye. Nitelikli insan kaynağının temelini de kaliteli eğitim oluşturuyor.
İşverenler işe personel alırken “kritik düşünme, problem çözme, detaylara dikkat etme, yazma ve okuduğunu anlama” gibi becerilere sahip olanları tercih ediyor.
Kıtaların ve ülkelerin geleceğini belirleyecek 3 stratejik alan:
1- Gıda - tarım.
2- Enerji - doğal kaynaklar.
3- Bilim - teknoloji.

Yapılan yeni bir araştırmaya göre yeni teknolojiler yani dijitalleşme, robot teknolojisi, yapay zekâ, 2055 yılında Türkiye’de 12.8 milyon kişinin işini elinden alacak. Hani en fazla istihdam yaratan inşaat sektörü var ya, bu alanda da robotlar devreye girecek. Tuğlaları harçlayıp duvar ören robotlar olacak.

? IPSOS’un 2016 yılı araştırması: Türkiye’yi anlama kılavuzu. Buna göre;
Toplumun yüzde 39’u hiç kitap okumuyor. Yüzde 49’u sinemaya gitmiyor. Yüzde 66’sı konser, tiyatro gibi herhangi bir etkinliğe katılmamış!
En sık yapılan aktivite yüzde 85 ile televizyon izlemek.

? Bir vahim veri daha. 2000-2015 arasında ithal edilen cep telefonları için ödenen tutar 23.4 milyar dolar olmuş. Çin; 1992’den 2012’ye yüksek teknolojili ürün ihracatını yüzde 5’lerden yüzde 25’lerin üzerine çıkarmış. Ya biz?

Eğitim bütçemiz artarken, okul binaları, sınıf sayıları artarken çocuklarımızın başarısı düşüyor. Neden? Bunun nedenlerini artık iyice dillendirilmeye başlanan “Yeni Türkiye” stratejisinin arkasında aramazsak arpa boyu yol alamayız...