Doğru tahlil yapıp, doğru sonuçlar elde edilemezse, yeni stratejiler çizilemez.

Doğru oturup, doğru konuşmalı.

Ne oldu, kim kazandı, kim kaybetti?

Herkes kendi cephesinden bakıp, durumu değerlendiriyor.

Bazıları için sonuçları zamana yayma ve günü kurtarma hesabı...

En gelişmiş ülkeleri bile kıskandıracak olağanüstü bir hızla, tek bir haber ajansından gelen verilerle, bütün memlekete duyurulan seçim sonuçlarına bakarsak...

Kazanan belli...

12 Eylül’le başlayan, Özal’la büyüyen, AKP’yle tırmanan küreselleşme süreci, çok büyük bir ivme sağladı.

Gelelim kaybedenlere...

Şu anda, ana muhalefet ve lideri,

Yamalı bohçaya bürünen eklektik, yapısıyla “yeni CHP”,

Sağ kazandığına göre, sol kaybetti...

Çokuluslu şirketler, yerli işbirlikçileri, enerji şirketleri, borsacılar, madenciler, altıncılar ve siyanürcüler karşısında oy kullanamayan dağlar, ormanlar, göller, dereler, akarsular, kuşlar, çiçekler, böcekler kaybetti !

HES ve nükleer karşıtları, çevreciler, kıyılar, kırmızılar kaybetti !

***

Ve İzmir...

2002’de yüzde 17, 2004’te 33, 2007’de 30, 2009’da da 29.5 alan AKP, ilk kez tarihinin en yüksek oranına, yüzde 37’ye ulaştı.

CHP’nin beklentileri gerçekleşmedi; 2009 il genel meclisindeki yüzde 48’lik oya ulaşılamadı.

Bu yüzden onlar, mutlu değiller, mutsuz görünmemeye çalışıyorlar...

Kemal Kılıçdaroğlu, Aziz Kocaoğlu, Gürsel Tekin ve Alaattin Yüksel’in önseçim yapmadan kendi güçleri oranında oluşturduğu, kentlinin yabancılık çektiği liste tutmadı.

Örgüt yeterince etkili olamadı, belediye başkanları yeterince devreye girmedi.

Seçmen yerel yönetim hizmetlerine de baktı, seçimden iki gün önce, herkesin gözü önünde kendi milletvekiline ağır hakaretler yönelten, bağıran çağıran ve toplantıyı terk eden Kocaoğlu’na da...

Böylesine “ballı kaymaklı bir kıyak”, AKP’nin bile aklının ucundan geçmezdi.

AKP’li bakan Binali Yıldırım bundan böyle İzmir’de maçın çift kale oynanacağını söyledi.

Aslında AKP seçimden önce ilk golü, belediyenin tüm yapısını, inciğini cıcığını, girdisini çıktısını bilen, Kocaoğlu’nun uzun yıllar başdanışmanlığını yapan İlknur Denizli’yi listeye koyarak atmıştı... Denizli, yerel seçimlerde de AKP’nin İzmir Büyükşehir Belediye Başkan adayı olarak ortaya çıkmasın sakın!..

Seçimler farklı açılardan, değişik yorumlarla, farklı boyutlarda değerlendirilebilir.

Kimilerine göre “Kaybettiğinde değil, vazgeçtiğinde yenilir” insan.

Kimileri için, insan öleceğini bile bile yaşadığına göre, kaybedeceğini bilse de mücadeleyi sürdürür.

Bazıları, “Sen kazandın ama ben haklıydım!..” der, B. Brecht’i anımsatır.

Kimileri için cevap, “Kabahatin çoğu sende canım kardeşim”dir, Nâzım gibi...

Bütün bunlardan sonra diyebiliriz ki, kazanmak, hayatın bütününü anlatmaz, kaybetmek de öyle...

Yaşam kendi diyalektiğinde akar, gider.

Akıl ve bilim, sorunları çözer.

Bir de, “Yeter ki sönmesin sol memenin altındaki cevahir”...