Fadime Uslu, kitabını 'Dilin kazandığı bir kitap' sözleriyle özetliyor. Uslu'yla kazandığı ödülü ve dosyasını konuştuk.

-Yunus Nadi Ödülleri kapsamında, öykü ödülüne değer görüldünüz. İlk ödülünüz size neler hissettirdi?

- Yunus Nadi Ödülleri, çok prestijli ve anlamlı. Özellikle jüride değerli isimler bulunuyor. Aslında bu her zaman böyle oldu. Köklü ve kurumsal bir ödül olduğunu düşünüyorum. Değer görüldüğüm için de çok mutluyum. 'Gölgede Yaşamak' adlı dosyamın yazımı bittiğinde de şansımı denemek istedim. Kazandım.

- 'Gölgede Yaşamak...'

- Çözülmesi güç bir öykü. Dil, zaman, ritim bu öykünün asıl karakterleri aslında. Dildeki müzik, ritim, hız, yavaşlık.... Öykünün ruhu, bunlar. Hızla-ağırlığı karşı karşıya getirdim. Sonuçta öykü üzerine konuşmak kolay değil. Çünkü öykü anlatılması zor bir tür. Hatta anlatılamaz ancak okunarak hissedilir. Anlattıklarım, öykü seven ve estetik beğenisi olan herkese hitap ediyor.

- Kitabınızdaki karakterlerin isimleri yok.

- Aslında sadece Oyuncu öyküsündeki karakterlerin, ailelerin kendilerine verdiği ismi yok. Bu öyküde kitaba başlama sürecinde öncelikle 'Oyuncu' karakteri ortaya çıktı. Genç bir kadın. Onun çağ ve zamanla meselesi var. Her şeyin çok hızlı tüketildiği bir sistemde oyuncu olarak ayakta kalmaya çalışıyor. Fakat öyle bir noktaya geliyor ki, tıkandığını hissediyor ve çıkışlar arıyor. Yaşam onu kendisiyle, çevresiyle hesaplaşma anına götürüyor. Yaşama tutunmak için yazmaya başlıyor. İşte bu noktada da eleştirmen niteliği de olan 'Çözücü' çıkıyor karşısına. Sanat dünyasını özellikle edebiyatı çeşitli yönleriyle irdeleyen bir karakter 'Çözücü.' 'Çözücü' aslında bir gölge karakter. 'Anlatıcı' karakteri ise öyküyü kuruyor. Bunlar sürekli birbirini anlatıyor. Kimi zaman birbirlerinin iç seslerine dönüşüp bütünü oluşturuyor.

- Kitap dünyasının genç isimlerinden biri olarak, eserlere olan ilgiyi nasıl buluyorsunuz?

- Aslında 'Gölgede Yaşamak', bu yönde zamanı sorguluyor. Kitap piyasası çok zenginleşti. Ama bu niteliği de düşürdü gibi görünüyor. İyi olan, edebiyat değeri yüksek olan kitaplar, okuruyla daha az buluşuyor. Gerçi bu her zaman için böyleydi. Tabii çağımızla da ilgili. Hız ve koşuşturma insanlara kendisiyle buluşturmayı unutturdu.

- Öğretmenliğiniz dolayısıyla minik öğrencilerinize bu yönde önerilerde bulunuyor musunuz?

- Yeni nesil gümbür gümbür geliyor. Seçici iyi okuyan çocuklar çok fazla. Eskiden çocuk edebiyatı ülkemizde bu kadar zengin değilken, şu an bambaşka tablo söz konusu. Çevirilerle, nitelikli yazarlarımızla bu alan çok zenginleşti. Benim çevremde gördüğüm çocuklar, okuyor. Çok umutluyum. İnsanlar nitelikli yazarlara sahip çıksın önerisinde bulunmak istiyorum. Bu nedenden dolayı Yunus Nadi Ödülü, edebiyat dünyasında çok önemli paya sahiptir. Sanatın da kirlendiği bir ortamdayız.

- Öğretmenlik sabır ve emek isteyen bir meslek. Bu anlamda kitaplarınızı yazarken zor anlar yaşadığınız oldu mu?

- Elbette. Ama besleyen yanları çok fazla. Çünkü mesleğim gereği yaşamın içindeyim. Her çocuk her genç ayrı bir yaşamı temsil ediyor. Öğrencilerim de beni besliyor.

- Çocuk edebiyatına da önem veriyorsunuz. Diğer yapıtlarınızdan da bahseder misiniz?

- İlk kitabım Büyük Kızlar Ağlamaz geçen yıl yayımlandı. İlk kitabım olmasına karşın güzel eleştiriler aldım. Uzun sürede damıtarak yazdığım bir kitaptı. Toplumun çok farklı kesiminden insanların bir araya geldiği bir eser. Kitap, birbirinden farklı tarzdaki öyküleri şemsiye gibi kucakladı. Geçen hafta da Sokağın Kuyruğu adlı çocuk kitabı yayımlandı. Sokak ve ev kedilerini konu alıyor. Sokaktaki yaşam, mahalle insanları ve hayvanlarla olan ilişki ele alındı. Söz konusu çocuk olunca da renkli bir hal aldı.

- Öykülerde kadına yönelik bakış da göze çarpıyor.

- Evet. Erkeğin kadına, kadının erkeğe bakışı söz konusu. Kitabın ana meselesi bu değil ama öykülerin da genelinde bu hissediliyor.