\n\n\n

Ilımlılık adına da olsa siyasal İslam kimliğini öne çıkaran siyasetle iktidar olan, iktidara yerleşen, ABD, AB siyaset odaklarından büyük destek alan, İslam dünyasında rol model olmayı üstlenen AKP iktidarının usta siyasetçisi Arınç’ın, seçim kampanyasında, Bitlis’te İslam kardeşliği üzerinden Kürtlerden oy istemesi çok doğal.. İslami kimlik; emperyal çıkarlar adına din, ırk üzerinden ayrımcılığın, insan hakları, demokrasi, hukuk devleti ilkeleri ile tersine gidiş için hortlatılmasıyla bağlantılı, siyasette çok etkin kullanılmakta... AKP, yoksulluk, aşiret düzeni, ağalık baskısında; cemaatleşme, dini kimliğin daha bağnaz yaşandığı Kürtlerin oylarını, önceki seçimlerde çok büyük oranlarda alma başarısını elbette din kardeşliği sloganıyla, din üzerinden siyasetle elde etti...

Arınç’ın yeniden oy isterken Nursi’nin de adını kullanarak din kardeşliğini öne çıkarması, din üzerinden yapılagelen siyasetin doğasında var... Arınç’ı siyasi deneyimine karşın zora sokan son söyleminde şanssızlık, biraz sınır, izan tanımaz üsluptan, biraz da zamanlamadan... “Bin yıldan beri kardeşlik Müslümanlıktandır, laiklikten değildir” cümlesi sadece insan hakları, demokrasi, dünya ve Türkiye’de yaşananlar, gerçeklerle çatışmakla kalmıyor... Müslümanların en yaygın, acımasız, barbarca birbirlerine kırdırıldıkları günümüz kanlı, kara tarihinde, olup bitenlerle alay etmek gibi bir şey de oluyor...

Arınç’ın laik Türkiye Cumhuriyeti, demokrasinin geçerli olduğu tek İslam ülkesinin siyasi lideri olduğunu yok sayan, hukukçu olduğu halde anayasal düzenin sınırlarını siyasal İslami rejim değişikliğinden yana eksen kaymasında zorlayan açıklamalarının ilki değil. İnsan hakları, demokrasimizi eksikli de olsa borçlu olduğumuz laiklik ilkesini, İslami rejim kaydırmasında engel görme eğilimini açığa koyması da yeni değil. Göze batan söylem sanatı ile insan hakları, demokrasi, hukuk devleti düzeninin odağındaki laikliği, elbette Türk-Kürt kardeşliğinin ekseninde iken, karşısında engelmiş gibi algılatma çabası... AKP’nin daha önceki seçimlerde, Kürtlerden oy alınmasında etkin rol oynamış “din kardeşliği” sloganının günümüzdeki gelişmelerle etkinliğini yitirmesini yok sayması ise siyaseten çok ciddi bir zamanlama hatası...

***

İnsanlık tarihinde Müslümanların ırklar, mezhepler, cemaatler, aşiretler üzerinden birbirlerini hiç böylesine kanlı kesip biçtikleri, yok etmeye çalıştıkları yaygın, kitlesel savaşlara da konu olan terör, iktidar savaşları örneği yok... Şeriatın Allah adına farklı yorumlanması, cennete gitme vaatleri ile kullanılan, birbirlerine kırdırılanlar ya emperyal çıkarlar adına nasıl kullanıldıklarının ayrımında değiller ya da çok az iktidar, para sahibi olanların kirli çıkarları adına tetikçiliği kabul edecek akıl almaz bir çaresizlik, çıkmazın batağındalar... En doğrusu galiba en altta kalmama adına ötekini alta düşürme, aklın belirleyici olamadığı ilkel güdüsü...

Kimselerin ağza almak istemedikleri tek gerçek, başta petrol, doğal enerji kaynakları üzerindeki topraklarda insan hakları, demokrasinin geçerli olduğu çağdaş rejimlerde haklarını koruyabileceklere... Milyarlarca Müslümana, emperyal güç odaklarının din üzerinden siyasetle oynadıkları oyunların ayrımcılık boyutları... Yoksullaşma, yoksunlaşmaya devam, en temel insan haklarını kullanamaz olunca, milyarlarca işsiz, çaresiz, karanlığın batağında Müslüman gerçeği ortaya çıkıyor... Emperyalizmin hizmetinde diktatörler, kukla iktidarlar, şeyhler, cemaat, radikal İslami terör örgütleri, liderleri eliyle ayrımcılık üzerinden çatıştırmalarda birbirlerine kırdırılıyorlar... Siyasal İslamın kullanıldığı ayrımcılığın batağında, en altta kalmama savaşlarında her gün birbirlerini öldüren Müslümanlar onlar, yüzler, binlerce değil mi?

Arap baharı olarak adlandırılan sokak eylemleri, bu kaderi kırmak adına bir başkaldırı refleksi olsalar da sonuçta evrensel örgütlülüğün, insan hakları, demokrasi kriterlerinin çok uzağında, ezilmeme çabaları olarak, ırk, mezhep, cemaat, aşiret, din ayrımcılığı çatışmaları içerikleri ile kaostan çıkmanın henüz çok uzağındalar... Tunus, Mısır, Libya, Suriye’de çok sıcak yaşandığı üzere Irak, Pakistan, Afganistan hatta İran’da soluksuz iç savaş, kaos, kanlı hesaplaşma gündemi üretmenin bataklığından çıkamıyorlar...

Arınç’ın din kardeşliği fetvalı kurtuluş reçetesi sadece siyaset yaptığı ülkemizin rejimi ile çatışmıyor... Libya’dan katliamdan kaçan 600 Müslümanın fırtınada ölmesinin seyredilmesi haberi ile aynı güne çakışıyor. Gerisi sitelerin dedikodusu ama Türkiye’nin NATO üyesi olarak askeri ve insani yardım gemileri ile oralarda olduğu, BM kararına bağlı sözde insani önlemlerin İncirlik Üssü’nden verildiği bir tarihte, bir de siyasi iktidar lideri olmanın sorumluluğu var değil mi?