Fatih Terim ile en son bu yılın başında, 1 Ocak’ta Antalya’da çok sevdiğimiz ortak bir dostumuzun annesinin cenazesinde karşılaştık. Uzun uzun sohbet ettik. Hoca’nın aklında Galatasaray’a gelmek yoktu. İkinci Galatasaray döneminin üzüntüsünü hâlâ üzerinde taşıyordu. Ona bazı eski arkadaşlarla birlikte, Galatasaray’ı seçenek olarak aklından çıkarmasının mümkün olamayacağını, birçok başarılı bir görece başarısız dönemden sonra üçüncü kez Galatasaray’da mutlaka görev yapması gerektiğini, bu görevin mutlaka teknik direktörlük olmayacağını, kendisinin ve Galatasaray’ın bu üçüncü dönemi mutlaka denemek zorunda olduğunu, bu üçüncü dönemden sonra kariyerine sporla alakalı daha üst kademelerde devam etmesi gerektiğini söyledik. Konuşmanın sonunda Terim: “Yaa.. olaya böyle baktığınızı bilmiyordum, ben hiç böyle düşünmemiştim” diyerek yuvası bildiği Galatasaray’da kendisi için 3. bir şans olduğuna memnundu. İkinci döneminin üzüntüsünü telafi imkânı olması fikrinin hoşuna gittiğini de böylece belli etti. Aradan geçen beş ay, Galatasaray’ı ve Terim’i, bugün bizim hiçbir somut veri olmadan yaptığımız konuşmanın gerçekleşmesi eşiğine getirdi. Galatasaraylılar arasında, yazışmalarda, mail gruplarında şu anda Terim ismi üzerinde büyük bir uzlaşı var. Kim başkan olur, yeni başkan kimi seçer şimdiden bilemem ama eminim ki camia Terim’i bağrına basmaya hazır. Ama ondan önce Galatasaray’da 14 Mayıs’ta benim 3 aydır bıkmadan usanmadan ‘olacak’ dediğim bir seçim var.

Üç cesur Galatasaraylı kongre üyesi başkanlığa aday. Sportif anlamda dibe vurmuş Galatasaray’ın önce başkanını, sonra hocasını seçmesi gerek. Son bir yılda yaşananlar Galatasaray camiasını hem yordu, hem üzdü, hem yıprattı. Camiada büyük duygusal kopuşlar yaşandı. Şimdi bunları aşıp birlik olmak zamanı. Galatasaray’da şanlı bir tarih, emsalsiz başarılar, büyük bir insan kaynağı, yepyeni ve ultra modern bir stat, milyonlarca gönülden kulübüne bağlı taraftar var. Olmayan şey birlik, beraberlik. Şimdi bu büyük camia 15 Mayıs sabahı yepyeni bir Galatasaray’a uyanmak, umuda koşmak, sarı kırmızı bayraklarını yeniden coşkuyla sallamak istiyor. Ama bunun için önce Galatasaray kongresinin, üyelerin kulübüne sahip çıkması ve seçimde sandığa giderek, “Biz buradayız, başkan kim olursa arkasında duracağız” demesi, bunu gösteren coşkuyu sandığa yansıtması gerekiyor. Bu yapılmazsa taraftardan coşku beklemek nafile.

Evet, zor, sıkıntılı bir dönem yakında sona eriyor. Elbette yaşananlar unutulmayacak, ama yaralar sarılacak, yenilgi rekorları kıran Galatasaray yine eski parıltılı günlerine dönecek. Bunu başta Galatasaraylılar olmak üzere tüm Türkiye istiyor, bekliyor. Ben de bunu isTERİM ve beklerim diyen kongre üyeleri; şimdi sandık başında!