\t\t

“Bir de bana şiirlerin / Neden söz açmaz diye soruyorsunuz / Düşlerden yapraklardan / Doğduğun ülkenin koca yanardağlarından?

Gelin görün sokaklar kan / gelin görün / Sokaklar kan / gelin görün kanı / Sokaklar boyunca akan.” (Pablo Neruda)

***

İzinliydim… Yazmamak, okumamak, haberleri izlememek üzere kurgulamıştım dolu dolu bir haftayı. Duymadan, görmeden, konuşmadan, bilmeden yaşamayı denemek… Daha doğrusu sadece güzellikleri ve iyilikleri, sevgiyi ve emeği, dayanışmayı ve yaratıcılığı yüceltenleri görecek, duyacak, okuyacak ve konuşacaktım… Olmadı… Olamadı…

Yokmuş gibi, olmamış gibi yapamadım… O çocuklar ölmüyormuş gibi yapamadım! Eğer bütün o ölümleri, o mayınları, o operasyonları, o saldırıları, o bombaları yok sayarsam, onları ben de bir kez daha, bir kez daha, yeniden ve yeniden öldürüyormuşum, öldürecekmişim duygusuna kapıldım.

İzne ayrıldığım gün Afyonkarahisar’daki patlama… İzinden döndüğüm gün Bingöl- Muş karayolunda roketatarlı saldırı… İkisi arasında Başbakan’ın “500 teröristi etkisiz hale getirdik” açıklaması…

“Şehit” ve “terörist” sözcükleri havada uçuşurken… Askerlik bu ülkede zorunluyken, askerlik yapmayı reddedenler cezalandırılıp yok edilirken… Ülkede Türk-Kürt ilişkisi PKK ile özleştirilirken… Bu algıyı kırmak için kimse parmağını oynatmazken… Etnik milliyetçilik taraflarca her fırsatta kışkırtılırken… işte sonunda gelip sayılara dayanıyor ölülerimiz, ölü çocuklarımız…

Öç alma kültürü

Okumadan, görmeden, duymadan yaşayamadım. Yazmadığım günler boyunca içimde en çok büyüyen soru şuydu:

Başbakan, hiç ama hiç kuşku duymaz mı acaba kendinden, söylediklerinden, söylemlerinden, eylemlerinden?

Kendinden hiç ama hiç kuşku duymayan insan, yeryüzünün en korkunç insanıdır bence… Korkunçtur çünkü farklı düşünceye imkân tanımaz… Korkunçtur çünkü kuşkunun eleştiri aracı olduğunu bilmez, o nedenle eleştiriye tahammül de edemez…

Kuşkudan en yoksun insan, en zorba olan kişidir aynı zamanda. Yani gücünden ve bu gücün hep doğru olduğundan öylesine emindir ki, başka bir düşünceye, başka bir görüşe, farklı bir söyleme hiçbir alan bırakmaz. Acaba demez. Yanılmış olabilir miyim diye sorgulamaz. Başkasına söz hakkı tanımaz.

İki gün önce Orhan Bursalı “Türkiye’yi Tepeleme İktidarı” başlıklı yazısında AKP iktidarının hukuk, üniversite, ordu, medya, eğitim gibi alanlarda gerçekleştirdiği yıkımı dile getiriyordu.

Keşke AKP’liler, AKP’ye destek verenler o yazıyı önlerine alıp her alanda kendilerinden kuşku duyabilseler…

Sen de amma safsın diyeceksiniz… Olsun. Saflığımla yılmadan söyleyeyim:

Başbakan kendinden çok değil bir damla kuşku duysa “Yargıya gerekeni söyledik” gibi bir laf etmez ve anayasayı ihlal etmez.

Başbakan kendinden bir damla kuşku duysa, herkesin öğrenmek istediklerini sordu diye Ümit Boyner’i “O, işine baksın” diye azarlayıp her felaketin kaynağını muhalif medyada arayıp gülünç duruma düşmez.

Başbakan kendinden bir an kuşku duysa, “İmam hatiplerden terörist, anarşist yetişmediği için mi bu okulların kapattınız?” gibi bölücü bir söylemi benimsemez…

Çok değil, birazcık kuşku… Belki o zaman zorbalığın yerini hoşgörü alabilir… Belki o zaman her an kendi gibi düşünmeyenlerden öç alma sevdasından vazgeçebilir… Çünkü artık Türkiye’de yaşadığımız bence “öç kültürü”. Başka bir şey değil…

\n\n