Birkaç akşam önce Kılıçdaroğlu, “ülkenin aydınlık yüzleri” dediği sanatçılarla bir araya geldi. Edebiyat, tiyatro, sinema, müzik, plastik sanatlar alanlarından, farklı disiplinlerden sanatçılar... Alışılanın aksine Kılıçdaroğlu konuştu, sanatçılar dinledi değil, daha çok sanatçılar konuştu. Soru sormak üzere mikrofonu eline alan sorunları ve umutları, beklentileri ve endişeleri, özlemi ve hasreti dile getirdi.
Yukarıdaki başlığın bu toplantıyla hiç ama hiç ilgisi yok. Ne de önümüzdeki referandumla... Zaten bu buluşmada oyunu şöyle ya da böyle kullan sözü hiç geçmedi... Kılıçdaroğlu’nun tek isteği, herkesin ama herkesin oy kullanmasıydı. Herkesin oy kullanmasını sağlamak için sanatçılardan yaratıcılık bekleniyordu.
Oy kullanabilecek herkesin oy hakkını kullanması çok önemli. Gelin görün ki bu yazıyı yazdığım sırada tatil yörelerinden tatsız haberler geliyor:
Turizm sektöründe çalışanlara, patronlar “turizm sezonu açıldı” gerekçesiyle memlekete gidip oy kullanmalarına izin vermiyormuş! Bodrum Gündoğan’daki tesisler sözüm size! Bu alçaklığı yapmayın! Yarın vicdanınız hesap sorar sizden!
Usanmadan son ana dek tekrarlayacağız: Her oyun, bir oyun değeri bile sonsuz!

***

“Yeryüzünün dört bir yöresindeki analar, dünyanın bütün anaları, yarın size yeni savaşlarda savaşacak çocuklar doğurmanızı emrederlerse, yapacağınız bir tek şey var:
HAYIR deyin! Analar hayır deyin!
(...)
Sen, odasındaki şair, yarın sana aşk şarkılarını bir yana bırakıp, nefret şarkıları söylemeni emrederlerse, yapacağın bir tek şey var:
HAYIR de!”
Elimde matbaa kokusu tüten, yeni yayımlanmış bir küçük mücevher var: Yordam Kitap’tan çıkmış Alman yazar, şair Wolfgang Borchert’in “Hayır De!” adlı faşizme ve savaşa karşı yazılmış şiirsel manifestosu!
Celal Üster’in çevirdiği ve çok geniş kapsamlı bir önsözle tanıttığı, değerlendirdiği Wolfgang Borchert, 26 yıllık kısacık yaşamına (1921-1947) şiirler, öyküler, tiyatronun yanı sıra, Nazi diktatörlüğüne başkaldırıyı, gestapodan kaçmayı, savaşın dehşetini ve muhteşem direnişini sığdırmış...
Tezgâh başındakine, fabrikadaki işçiye, bürodaki kadına, atölyedeki erkeğe, gence yaşlıya, kenttekine ve köydekine, “Hayır de!” diye seslenen, şiddete, despotluğa, yalana, talana, savaşa, 70 yıl öncesinden “Hayır de!” diye haykıran Borchert’in kitabını Tan Oral’ın muhteşem çizgileri taçlandırıyor.
Demokrasiye bağlılığımızı ortaya koymakla, belirsizlik arasında gidip geldiğimiz şu günlerde tam da okunması gereken bir kitap “Hayır de!”.

***

Geçen günlerin en dehşet verici olayı: 21 gazeteci, tutuksuz yargılanmak üzere tahliye edildiler. Ağır ceza mahkemesi öyle uygun görmüştü...
Ardından kimi gazetecilerin ve yetkililerin itirazları veeee... Ağır ceza mahkemesinin 3 yargıcı ve tahliye isteyen savcı açığa alındı... Gazeteciler yeniden hapse... Herhangi bir açıklama gerekmiyor sanırım...
Akıl erdirmekte zorlandığım bir başka olay: Dün yayımlandı: Beş ayda hazırlanabilen, gazetemiz yazarlarına yönelik o “iddianame” denilen belgeyi herkes dikkatle incelemeli...
Oy vermeye gitmeyen her insanın, bize nasıl bir gelecek hazırladığını daha iyi görebilmek, anlayabilmek için de...
Haydi hayırlısı!