Dün gece 2014 Dünya Kupası Elemeleri’nde Amsterdam’da total futbolun temsilcisi Hollanda’yla zor bir mücadele verdik. Abdullah Avcı ve öğrencileri 90 dakika kazanmak için oynadılar. Hamit geri dörtlünün sağ kanadında yer alırken Tunay önünde, Sercan sol kanatta, Umut forvette, Emre ve Mehmet Topal geri dörtlünün önünde ve Arda da serbest oynayan ‘play-maker’dı. Oyunun başından itibaren Hollanda’nın bizim hesaplarımızı bozan oyuncusu Robben ve hızı olurken Sneijder ve Van Persie’nin Hamit’in kanadından ısrarla oynamaları zaman zaman savunma dengemizi bozdu. Ancak ulusal takımımız çok ciddi ve kazanmak için oynayan bilinçli futbolunu 90 dakika sürdürdü. İlk yarıda Arda’nın kaçırdığı akıl almaz gol, Umut’un direkten dönen kafa vuruşu ve Ömer’in gollük şutunu çizgiden çıkaran Hollanda savunması şanslıydı.

Ulusal takımımızın pozitif futbolu ve girdiği gol pozisyonu sayısının üstünlüğüne karşın golü bulamaması bizim adımıza en büyük eksiklikti. İki kale arasında çok pas kaybı nedeniyle gidip gelen top belki biraz bizi sevse skor farklı olabilirdi. Muhteşem tribün desteğinin oyuncularımızın özgüvenini arttırdığı bir gerçek.

Ortda alanda Emre’nin formsuzluğu dikkati çekerken gol noktalarında Umut istediği topları alamadı. Rakip savunmanın da Umut ve Arda’yı yakın markaja almalarının sonuç üzerinde etkisi büyüktü. Defansta Semih ve Ömer hatasız oynarken Hamit’in bütün gücüyle atak ve savunmada verdiği mücadele olumluydu.

Takımımız bana göre olumlu yolda. Ne var ki grubumuzun en güçlü kadrosuna sahip Hollanda önünde en azından 1 puan almak hakkımızken sonucun bizi mutlu etmemesi Estonya karşısında alacağımız galibiyetle dengelenebilir. Aslında Hollanda’nın da bir değişim içinde, sadece Robben ve Van Persie ile dikkat çeken futboluyla çok önemli bir düşüş içinde olduğunu da söyleyebiliriz. Biz sadece son dakikada oyun disiplininden kopmanın cezasını 2. golü yiyerek öderken rakiple olan farkımızın gol becerisi olduğu bir kez daha kanıtlandı.

Tek cümleyle özetlersek oyunun karşılığı 2-0 olmamalıydı....