İlkyarısı sıkıntı veren isteksiz ve ürkek iki takımın ikinci yarıda devre arasındaki uyarıların etkisiyle olacak, taktik ile planı kenarda bırakıp oyun disiplininden uzak, sadece kazanmak için mücadele ettikleri bir 90 dakika izledik. Futbolcularını kişisel becerilerine terk eden teknik direktörler, iki takımın gol kaçırma örneklerini adeta ikram etti. Ama 3 pozisyon var ki unutulamaz. Quaresma’nın 52. dakikadaki kaleci Tolga’nın ikramını kendisini de geçtiği halde gol yapamayan beceriksizliği, Fernandes’in direkten dönen şutu ve Volkan’ın çok net kaçırdığı gol fırsatları oldukça acemiceydi. Halil’in attığı gol belki de Trabzonspor için gelecek adına büyük kazanç oldu. Beşiktaş maalesef adı ile sahadaki varlığı arasındaki kalite farkını bu karşılaşmada daha iyi gördü futbolcularının.

Bütün sezon Burak’ın golleriyle taktik oluşturan Trabzonspor bu kez onsuz da kazandı. Gol atma becerisini, acemiliği ve egoist davranışlarıyla adeta kaybetmiş Beşiktaşlı futbolcular çok açık oynayan rakibini yenemeyerek 11 maçlık galibiyet orucuna devam etti. Bu karşılaşma oynanan oyuna göre gollü geçmeliydi. Volkan’ın hareketliliği Beşiktaş’ı yıpratıp Trabzonspor için umut olurken Şenol Güneş ona gol kaçırdığı için tahammül edemedi. Tayfur Hoca da kafasına göre takılan Quaresma’ya nedense sabır gösterdi.

Beşiktaş’ta işlerin iyi gidememesinin temel nedeni başlangıçta atılamayan sağlam temeller ve futbolculara verilen şahsi tavizlerden kaynaklanıyor. Beşiktaş bu yılı kaybettiği gibi beklediğimiz gelecek yıldaki umutlarının temelini de atacak gibi görülmüyor. Tayfur Hoca ise çatırdayan bu binanın altında adeta eziliyor.