Karıncaları severim. Harıl harıl çalışırlar ve bir plan çerçevesinde tüm yaz, kışlıklarını depo ederler. Liderlerine saygılıdırlar, yarını düşünürler... Ağustos böcekleri ise mevsim geçince çatlar ve ölürler gevezelikleri nedeniyle! Bu bağlamda da hayatı ciddiye alıp dürüst kalanlar sıkıntı yaşarlar, ama yine de acı çekseler de saygı görürler. Günümüz coğrafyasında ve özellikle de geri kalmış toplumlarda birbirinin üstüne basarak yükselenler ön plandadır. Varlıklarıyla güç olanlar aynı zamanda kendi reklamları ve yalanlarıyla da her şeye sahip çıkacaklarını sanırlar. Yüzyılımız maalesef ezilen ve ezeni net ortaya koyan bir ayıplar sürecidir. Çevremizde yaptıkları çalışmalarla anılmaları gerekenler ise belli bir ilk doğrultusunda yürüdükleri için geri plandadırlar.
Ne yazık ki yaygaracıların cahilleri yönettiklerini, kandırdıklarını görmekteyiz. Bir dostum yıllar önce bana (Şimdi çok önemli bir kuruluşun başında) “Mütevazı olma, seni öyle sanırlar” demişti. 40 yıldır buradayım sizlerle. İyi veya kötü günlerinizde spor ile sosyal konularda birlikte olduk. Yazdık, eleştirdik, yorum yaptık; hatta değirmenlere karşı savaştık! Hiç kesilmedi gücüm ve daima sizlerle olmak beni mutlu etti. Gel gelelim, futbol dünyası sizler kadar anlayışlı değil emek gündeme geldiğinde! Dost bildiklerimiz, öğrencilerimiz veya elinden tuttuklarımız ise sessiz!.
Gevezelik ve kakofoni ile yaşanan bir dünya yaratıldı ülkemizde. Göstermelik başarılar, pazarlama yöntemleri ile büyük zaferler gibi sunuldu, yalan dolan süslenerek pazarlandı! Bu konu bilimsel bir ustalığa dönüştü. Gözümüz yok, ancak mütevazı olmanın bedeli çok ağır galiba! Yaratıcılık toplum için inşa edildiğinde akıtılan terin bir artısı olurdu. Ama emek her zaman ikinci planda bırakıldı. Çalışmanın, çabalamanın yerini dopingli şampiyonluklar ve uluslararası şikeler aldı. Metin Oktay (rahmetli) bana, “Hayat hoş, ama boştur!” derdi. Boşlukların içinde direksiyonun başındakiler değişmeden gidiyoruz. İşte böyle bir âlemde sizlere hep doğruları ve ilkeli gerçekleri aktarmaya çalıştık bu köşeden. Kızmadınız değil mi? Hiç kalp kırmak ve umutsuz olmak adına hitap etmedim. Sadece başarı ve gerçeği görün istedim. Çünkü bu dünya hepimizin. Yine mütevazı olarak yaşamayı devam ettirelim. Bilen bilir bizleri... Öyle değil mi okurlarım?