\n

Olmaz Yalçın (Granit) Abi! Beşiktaş Basketbol AŞ’nin kuruluşunda yer almam söz konusu bile olamaz... Çünkü, ben bir spor yazarıyım. Başkalarını bilmem ama ben kulüpçülükle spor yazarlığını aynı anda yapmam. Yakıştıramam kendime... Bu nedenle... Unut sen o işi!

Evet, tamam! 10 yıl formasını giydim Beşiktaş’ın, kaptanlığını yaptım kara kartalların, şampiyonluk gururunu yaşadım (1974-1975 sezonunda) siyah - beyazlı formayla ama basketbolü bıraktıktan sonra yolumu çizdim ben. Basket dergisini yayımladım yıllarca. (1986-1996)

Ve... Biliyorsun: O günden bu yana da bu köşede basketbol yorumları yapıyorum. Neden bırakayım ki yazı yazmayı? Üstelik... Sen de istemezsin Turgay Demirel’in derin bir “oh” çekmesini. Öyle değil mi Yalçın Abi?

Sahi! Eskiden aranızdan su sızmazdı bizim apartman yöneticisi Sabri Bey’le. Ne oldu da ona “Cenazeme bile gelmesin” diyecek kadar kızdın? Saygısızdır Turgay. Biliyoruz bunu ama sana ne yaptı? Yoksa... Tanjevic’i bulunca sana sırtını mı döndü? Hımmm! Olabilir. Yapmıştır o vefasızlığı da... Turgay bu! 20 yıl hep birilerinin sırtına basarak koltuğunu korumayı başardı. Sen çok çalışmıştın rahmetli Osman Solakoğlu’nun yerine onu oturtmak için. Buyur işte!..

Kullanıldın ve atıldın bir kenara. Daha niceleri gibi...

Aklıma gelmişken yazayım: Eğitim Daire Başkanı Necati Güler’e de bir vücut çalımı atmış bizim Turgay. “Sana vakıfta bir görev verelim” deyip yönetimden istifasını sağlamış ve hop! Necati de kullanılıp atılanlar kervanına katılmış... Sonrası daha eğlenceli. Onun yerine basketbol topunu iki kez bile yere vurmamış bir imam hatip mezununu “Eğitim Daire Başkanı” yapmış... Yahu Turgay! Adama basketbol öğretmeye çalışacağın yerde bizim Necati’yi hacca veya umreye yollasan daha kolay olmaz mıydı bu iş? Ah şey... Emir büyük yerden mi geldi? Tamam! Haklısın o zaman. Koltukta kalmak için sat sen destekçilerini. Bozdur bozdur harca dostlarını.

Bakalım nereye kadar gideceksin?

İlk günden bu yana yanında kalan tek bir dostu vardır Turgay’ın: O da Nihat İziç’tir! Yerlere göklere koyamaz onu. İnanır ona. Harcamaz. Harcatmaz... Örneğin, Messina filan derken bir de bakmışsınız ulusal takımın başına İziç’i getirivermiş Turgay Efendi. Ne o? Şaşırdınız mı? “O gelmedi, bu olmadı” derken bence, Tanjevic - İziç paketine teslim edecek ulusal takımı.

Orhun Ene’den boşalan yere de harcanmak üzere Ufuk Sarıca’yı getirecek. Oldu da bitti maşallah! İşler iyi giderse Tanjevic - İziç’in olacak primler. Kötü giderse de Ufuk ödeyecek faturayı. Çok izledik biz bu filmi...

Ne dersin Yalçın Abi? Yapar mı Turgay bu oyunu? Sen onun kafasının nasıl çalıştığını iyi bilirsin. Bu tezgâh tanıdık geliyor mu sana?

Ve... Yeniden soruyorum Yalçın Abi

Beşiktaş Basketbol AŞ için bırakayım mı bu köşeyi? Bırakayım mı basketdergisi.com’un editörlüğünü? Bırakayım mı cumhuriyetspor.com’u?