Farz edelim ki, Gezi Parkı’nda çok talihsiz bir kaza oldu.
Dozerler ağaçları sökmeye başladı.
“Apolitik” diye umut kesilen gençler de bu yüzden tüm ülkede sokağa döküldü.
Başbakan Fas’a uçtu.
Kral’ın randevu vermemesi Erdoğan’ın fiyakasını bozdu. Muhafazakârlığı kuşku götürmez, İslami bilgisi, itikadı sağlam ünlü bir yazar yine farz edelim, Sabah gazetesinde aşağıdaki paragrafları yazdı:

Erdoğan’ın Düşüşü

“Sayın Başbakan’a hem geçmiş olsun, hem de ibret. Kötülükten iyilikten çıkartan Yaradan’a şükürler olsun.
Devlet ricalinin zaaf anlarına tanık olmak halka hayretmez.
Ancak düşük insanları sevindirir.
Eleştirmek için bahane arayanlar bu kazayı fırsat bilebilirler.
İnsaf ehli ise ‘kaza’nın bir de ‘kadı’sı olduğunu, O’nun niye böyle bir olaya hükmettiğini merak eder, hikmeti kurcalar. Belki o zaman ‘ibret’i algılar.
Erdoğan’ın düşüşünü gördüğümde kendimi onun yerinde hissetmeye çalıştım.
Tatsız, soğuk ama romanlık birkaç saniye sonrasında ise insani ve ‘tayyip’ gerekçelerle bu kazanın ‘hayır’ üretebilecek bir gelişme olduğuna inandım.
Galiba Başbakan ‘ibret’ için, bedenine hasar verilmeden uyarılmıştır.
İbret ve hasar karizma ile oynanmasında.”

Karizma İsrafı

“Başbakan, (kendi) karizması ile müsrifçe oynadığı için felek de orayı kaşıyor.
Açıkçası, ‘manzume okuyan adam’ı iktidara taşıyan karizma çizilmiştir!
Sanki Allah ona ‘karizma israfına son ver’ diyor.
İnancın yoksa başka; ama hem ‘ibadet ehli’ hem ‘karizma müsrifi’ olanla felek uğraşır.
Allah ile Şeytan’ı aynı anda memnun eden bir çizgi yok.
Keşke Erdoğan bu ‘azizlik’ üstünde düşünebilseydi.
Ama gördük ki ilk tepki çok acıklı ve umut kırıcı. 
Başbakan o kazadan bile ‘karizma yağı’ sıkmaya çalışmış ve kendi kendini küçük düşürmüştür.
Olaydan sonra kalenderce sözler söyleyecek iken, düşmek-kalkmak üzerine irticalen ahkam kesip kendini övmeye kalkması manevi bir intihar girişimidir.
İlahi cilvenin çağrısı alınmamıştır.”

Karizma Şehveti

“Menderes’in de, burnu kanamadan kurtulduğu uçak kazasıyla yapılan uyarıyı ve çağrıyı duymazdan geldiği gibi.
Erdoğan’ı sevenler, onun bu ‘karizma şehveti’nden kurtulması için dua etsinler.
Bu dualar onu iz bırakan bir devlet adamı yapmaya yetmeyebilir ama daha büyük musibetlerden koruyabilir.
İnanan bir kişi, Erdoğan’ı attan düşürenin Allah olduğundan şüphe duymayacağına göre, bu çağrıyı o, nasıl okuyacaktır?
‘Ey insanoğlu! Bu karizma, seni başbakan yapmaya yetmiş olabilir.
Ama orada tutmak için kâfi değildir. Ciddi bir dönüşüm gerçekleştirebilmek ve kalıcı hayırlar bırakabilmek için, öncelikle bu karizmanın sana verdiği zevki terk etmen lazım!’
Oysa Erdoğan oracıkta neyin derdine düşüyor?
Bir türlü hazzını aşamadığı ‘azametlu’ ve ‘Kasımpaşalu’ görüntüsünü korumanın derdine.”

Men Arefe Nefsehu

“Bu kaza kendisine, ‘kişilik kanseri’ne yakalanma riskinin nerede odaklandığını gösterdiği halde!
Erdoğan kadar inanan biri için şu ‘okuma’yı yapmak zor mu?
‘Ey insanoğlu, yeter artık, zafer sarhoşluğundan ve ikbal gururundan kurtul.
Teşrifat ve nutuk vezirliğinden usanmadın mı?
Öyle bir halin var ki, alkış alabileceğin her yere koşmak için can atıyor gibisin. Kendini önce bana beğendir, insanlar beğenmese de olur.’
Erdoğan gibi inançlı her kişi bu olayı sıkı kurcalamak zorunda.
Neden Allah Erdoğan’ı attan düşürdü, sonra da orada ezilmekten kurtardı?
Bu hikmeti kurcalamazsan, utandığın o anları hatırlamamak için mekanizmalar geliştirirsin.
Hatta ‘davranışları onlara süslü gösterildi’ anlamındaki Kur’an ifadesiyle, daha ağır sınamalara tabi tutulabilirsin.
Böylece ‘düşüş’lerini bile ‘yüceliş’ gibi görürsün.
Allah, sevdiği kullarına önce kendini eleştirme yeteneği verir.
Kendini eleştirmek, kendini tanımanın tek yolu.
Kendini tanıyan, Rabb’ini tanır!”

Satırarası notu

Yukarıdaki satırlar farazi değildir.
Başbakan’ın damardan hemşehrisi olan Rize İyidereli bir yazara, Ömer Lütfi Mete’ye aittir. Mete, Rize’de Kuran eğitimi gördü. Atatürk Eğitim Enstitüsü’nü bitirdi. Uzun yıllar sağ gazetelerde köşe yazıları yazdı. Adını senaryolarını yazdığı Kurtlar Vadisi adlı TV dizisi ile duyurdu. Kimi kitaplarının adı bile mesajlar içerir: “Allahsız Müslümanlık”, “Milliyetsiz Milliyetçilik”, “Derin Millet Manifestosu”, “Çığlığın Ardı Çığlık”, “Hacı Yağı ile Parfüm Arasında”...