Stratejik Derinliğin \tLaboratuvar Sonuçları...

Erdoğan, Neo-Osmanlı bir edayla “Suriye bizim iç işimiz!” demişti.

Gaziantep bombası bu “iç işimizin” son kanlı faturasıdır.

Bundan sonra çıkacak faturalar ise ne yazık ki, önce Türkiye Cumhuriyeti’nin, sonra da AKP’nin hesabına yazılacaktır.

İran Meclisi’nden Nakavi “Suriye’yi bırak, kendi iç işine bak!” diyor.

“Esed” ise söyleyeceğini, ülkemize sürdüğü on binlerce sığınmacı arasına soktuğu eli kanlı yüzlerce Suriyeli militanıyla söyleyecek..

Erdoğan, Davutoğlu’nun aklıyla Ortadoğu’da peynir gemisi yüzdürme hevesinden artık vazgeçmelidir.

Ortadoğu’ya “insani” nedenlerle yelken açarken Mavi Marmara’da ağzımızın payını almamız yetmedi.

Buna bir de “insani” nedenlerle Suriye’yi ekledik.

Suriye’yi “iç işi saymak” demek, Ortadoğu’nun mezhep coğrafyasına, Arap milliyetçiliği kovanına çomak sokmak demekti.

Van Minits Projesi

Bu işin tehlikesini en aza indirmek için ustaca bir hazırlık yapıldı. Mesela, TV programında konuşması 5 dakika önce kesildi diye, programı sunana değil, İsrail’e, “Van minits” diye meydan okundu.

Böylece neredeyse Arap dünyasının kalbi kazanıldı.

Suriye’yi iç işi saymaya Araplardan gelecek tepkinin en aza indirilmiş olacağı varsayıldı.

Ama İran ile Rusya hiç hesaba katılmadı.

“Dost Suriye” bu iki ülkenin Akdeniz’e açılan tek kapısı..

Enerji kapısı...

Suriye iç işimiz demek..

“Ortadoğu’da barış Mısır’sız, savaş Suriye’siz olmaz!” gerçeğine meydan okumak demekti.

Ortadoğu ise binlerce yılın entrikası, ırk, mezhep ve din kavgası demekti.

Hadisler binlerce peygamberden, Kuranıkerim 28 peygamberden söz ediyor.

Ama bir tane bile Norveçli, Lüksemburglu, Monakolu peygamber gelmemiş.

Tüm peygamberin Ortadoğu’dan çıkması boşuna değil.

Ortadoğu’nun batak olması, petrolünün ötesinde ve evvelindedir.

ABD denetiminde gelişen geliştirilen Arap Baharı göz boyacılığı yüzünden, Ortadoğu artık kendi halklarının bile elinden çıkmıştır!

Ertuğrul Özkök’ün de dediği gibi, “Burası artık kendisine şu veya bu ismi vermiş dava adamlarının, misyon kabadayılarının, kuytu entrikacıların karanlık coğrafyasıdır!”

Ki Amerikan devleti demek olan CIA’nın resmi ve aleni sınıflamasında Türkiye ne yazık ki, bir Ortadoğu ülkesidir.

Elbette BOP Eşbaşkanlığı’nın bir faturası olacak!

Cihan Devleti \tReçetesi

Stratejik derinlik diye, Türkiye için “cihan devleti” reçetesi yazan Dışişleri Bakanımız, laboratuvar deneyi sonuçlarını da elbette kaleme almalıdır.

Ve kitabının yeni baskısını “Düşişleri” Bakanı diye imzalamalıdır.

Kendisinin, M. Kemal Atatürk’ten değilse bile onun sözlerinden etkilendiği anlaşılıyor..

Özellikle de, “Hayatta en hakiki mürşit (yol gösterici) ilimdir, fendir!” sözünden.

Diplomasi ise ne ilimdir ne de fendir.

Uluslararası dengeleri, ilişkileri iyi değerlendirme ve dengeleme sanatıdır.

Ama Davutoğlu, kendisini belli ki “fenci” sayıyor.

Türkiye’yi de hasbelkader başına geçtiği bir “fizik kimya laboratuvarı” yerine koyuyor ve koydu.

Masa başında uydurduğu “sıfır sorun” denklemini teste tabi tuttu.

“Stratejik derinlik” elde etmek üzere yaptığı tüm deneylerin sonu “trajikomik sığlık” ile sonuçlandı.

“Sıfır sorun” hayalperestliği ile Enver Paşa’yı anımsatır oldu.

Trajik ve Karışık Miras

Yeni Osmanlıcılıktaki esin kaynağı belli ki Amerikalıların Neocon’cular!

Neo-Osmanlılıktan uzak durmak için, Osmanlı’nın çökerken bıraktığı mirası anımsamak yetecektir.

O miras fazlasıyla trajik ve karışıktır.

Stratejik veya taktik hiçbir derinlikten çağdaş Türkiye Cumhuriyeti’ne hiçbir uygarlık ve demokrasi hissesi çıkarılamaz.

Karşımıza ve önümüze ise hep eski hesaplar çıkar ve çıkartılır.

Eski hesaplar ise öde öde bitmez!

Örneğin önümüzdeki ekim ayı 1912 Balkan Savaşı’nın 100. yıldönümü..

Davutoğlu bakalım, Rumeli’deki soykırımda öldürülen 600 bin Türk ve Müslüman ile topraklarından sürülen 900 bin kişiyi, Yeni Osmanlıcı olarak nasıl yorumlayacak!

Gazeteci Kerem Çalışkan’ın yeni çıkan 100 Yılın Rövanşı adlı kitabı (Caretta Yayınları) Avrupa tarihçilerinin “es geçtiği” Balkanlar’daki bu gizli soykırımı anlatıyor.

Cumhuriyet’te uzun yıllar görev yapan Çalışkan, kitabında Balkanlar’da Türklere uygulanan soykırımın, 1915 Ermeni tehcirini nasıl tetiklediğini belgelere olaylara dayanarak sergiliyor.

1915’te Osmanlı Türklerinin, Rus-Ermeni ittifakı ile tıpkı Rumeli’nde olduğu gibi Anadolu’dan da kovulması harekâtı başlayınca “tehcir” gündeme geliyor.

Bu stratejik hamlenin akıl hocası Almanlar, tatbikçisi Enver ve Talat paşalar.

O dönemden bu yana asır geçti.

Dünya Değişti, \t\tTürkiye Değişti

Ama “büyük devlet” gölgesinde “büyük adam” olma sevdası değişmedi.

Ortadoğu’daki stratejik hamlenin arkasında hem kör hem sağır sultanların da malumu ki ABD var.

Ülkemizde de demokrasi var.

Çok şükür Meclisimiz, Bakanlar Kurulumuz, Mili Güvenlik Kurulumuz, Genelkurmayımız var.

Ama hepsinin üstünde Tayyip Erdoğan.

Onun da arkasında Davutoğlu diye bir profesörümüz var.

Erdoğan padişahlara benzetiliyor.

Keşke...

Vahdettin hariç hiçbir padişahın yabancılara müdanaası ve kendisini yanıltanlara merhameti olmadı.

Davutoğlu’nun Erdoğan’la birlikte hem ülkeyi yanıltmıştır.

Elbette “kellesini” değil kendisini alması yetecek de artacak.

Böylece Erdoğan’ın padişahlığı ilk kez ülkenin hayrına işlemiş olacak!

“Sıfır sorun” aşkına ülkemizin dış siyaset dengeleri berbat oldu.

“Stratejik Derinlik”in yazarı belli ki bu derinliğin bir de iç cephesi olduğunu unuttu.

Stratejik Derinlik, Yemen’e ya da Myanmar’a uzanırken, Foça’dan Gaziantep’e terör hattı döşenmesine maruz kalmaktır.

“Dimyat’a pirince giderken evdeki bulgurdan olmak..” gibi atasözlerimizi laboratuvar testine tabi tutmaktır.