\n

Ağzını korkak alıştıranlar “Etik” diyor.\n

Dobra ve doğru olanı “Ahlak”.\n

“Etik” aslında bir felsefe deyimi.\n

“Ahlak dışı” olanı mazur ve masum göstermek isteyenler doğal olarak, etik sözcüğünü tercih ediyor.\n

Doğal olmayan, Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin de felsefeye yönelmesidir.\n

TBMM, umutla beklenen bu yasaya “siyasi ahlak yasası” demek yerine “siyasi etik”i tercih ediyor..\n

Bu tercihin nedeni inşallah özellikle iktidar milletvekillerinin, bakanların uğrayacakları “yol kazalarına karşı” alınan bir önlem değildir. \n

Siyasi Etik Yasa Taslağı’nı her partiden temsilcilerin yer aldığı bir komisyon hazırlıyor.\n

Komisyonun ilk işi, sızan haberlere göre, milletvekillerine en fazla 12 bin liralık hediye verilebileceği imiş.\n

Çok şükür, TBMM Başkanı bu 12 bin TL’yi fazla bulmuş.\n

Komisyon Başkanı Köksal Toptan ise “1000 TL yeter!” görüşünde. \n

Bunların hepsi ne yazık ki boş laf.\n

Son sözü kimin söyleyeceği malum.\n

Ama yine de bu “Hediye Komisyonu”nun tam da bütçe görüşmelerinden ve yılbaşından önce çalışmaya başlaması ilgi çekiyor.\n

Halkın ağzını torba gibi büzmek mümkün olmuyor.\n

- Devletin ve milletinkinden önce, kendi bütçelerini görüşmeye başladılar!!!\n

“Hediye” bütçe kapsamına girer mi?\n

Paraya pula dökülünce girer.\n

Hele de öyle aylık asgari ücretin 15 mislini falan geçerse elbette girer!\n

Ardından Twitter âleminde peş peşe su sorular sökün ediyor:\n

- Milletvekiline hediye, ama ne diye?\n

- Hediyenin üst sınırı veya su basmanı seviyesini TOKİ mi belirleyecek?\n

- Vekile gelen hediyelerin faturası, etiketi ilişikte olmayacağına göre, muhammen bedelini kim saptayacak?\n

- Vekillerin maaşı cumhurbaşkanının maaşına endeksli olduğuna göre, alacakları hediyeler de mi öyle olacak? \n

- Kamuda hediye almak, vermek 657 sayılı yasayla zinhar yasak olduğuna göre, bu yasa milletvekilliğini “kamu faaliyeti kapsamından” çıkarmış mı olacak? \n

Hediye, ama peki ne diye?\n

Hediyenin değeri elbette fiyatıyla ölçülmez... \n

Ama her hediyenin kaçınılmaz bir arka planı vardır.\n

Bu konudaki en tarihi laf, benim bibiye (büyük hala) aittir.\n

- İcap ediyorsa, öyle pahalısını vermelisin, verdiğin kimse o gece sevincinden uyuyamasın, sen de üzüntünden! \n

Aile içi hediyeler, bizim Siyasi Etik Yasası’nın kapsamı dışında tutulacakmış. \n

Oysa Amerika’da Kongre üyelerinin ailelerinden (enişte, elti, görümce, bacanak dahil) aldıkları hediyeler bile kayıt altına alınıyor.\n

Ve mutlaka ilan ediliyor. \n

Aylardan (yoksa yıllardan mı) beri inatla, ısrarla Hürrriyet’teki köşesinde, Cumhurbaşkanı’nın Suudi Kralı’ndan hediyelerini soran Mehmet Y. Yılmaz’ın kulakları çınlasın!\n

Ve elbette Başbakan Yardımcımız Bülent Arınç’ın da...\n

Arınç ile özel bir anı\n

Sayın Arınç’la, 1997 yılında birlikte bir heyette Washington’da resmi bir gezideydik. \n

ABD Kongresi’nde Siyasi Etik Komitesi’nde toplantıya katıldık. Amerikalı senatör ve milletvekillerinin alabilecekleri hediyenin en üst sınırının 50 dolar olduğu söylendi.\n

Arınç, o dönemde muhalefetteki Refah Partisi’nin grup başkanvekiliydi.\n

Bendeniz de iktidar grubunun yönetiminde bir milletvekili!\n

Kulağıma eğilip, “Ne güzel bir uygulama. Keşke biz de uygulayabilsek!” demişti.\n

Takdiri ilahiden sual olunmaz.\n

Kendisi önce TBMM başkanı idi, şimdi de başbakan yardımcısı...\n

Dolar ise hep aynı dolar. \n

50 dolar yani, 180 TL nerede?\n

Şimdi önerilen 12 bin TL nerede?\n

Ve Arınç’ın TBMM Başkanlığı döneminde, bir bankanın milletvekillerine hediye ettiği kucaküstü bilgisayarlar nerede?\n

Kendisine, naçizane ABD’deki “50 dolarlık anımızı” hatırlattım. Hak verdi.\n

Ama aşağıdan gelen “kucaküstü isteriz!” baskısına da engel olamadı.\n

Ve muhalefet ve iktidarıyla en az 1000 TL’lik bilgisayarlar kapış kapış oldu!\n

Ne karşılığında?\n

Osmanlı’dan bu yana Meclis’lerin tamamlayıcı birimi kabul edilen Ziraat Bankası’na yatan maaşların bir başka bankaya aktarılması ile Meclis yöneticilerine “avanta makam otosu” karşılığında...\n

Muhteşem Süleyman döneminin şairi Fuzuli’den kalma, “selam verdim, rüşvet deyu almadılar” dizesiyle “alan memnun-veren memnun” ilkesi her tür yasa hükmünün üzerine çıkıyor. \n

“Hediye” konusunda son sözü elbette mafyanın anavatanından bir yazara (Antonio Porchia) bırakmak en doğrusu:\n

“Ben sana neyi, neden hediye ettiğimi çok iyi biliyorum. Ama sen bu hediyeyi neyin karşılığı ve ne olarak kabul ediyorsun, benim bunu bilmem çok zor!” \n

\n