Son haftalardan farklı bir ilkyarı izledik ve yazımı yazmaya başladım. Bu yazacaklarım aslında F.Bahçe’nin önümüzdeki sezonda da yaşayacakları olacak. Tabii eğer 2 oyun bozanla devam edilirse. Santos ve Selçuk’tan söz ediyorum. İkisinin pozisyonları; takımın karın ağrısı yaşadığı sol kanat ve savunmaya dönük orta saha. Bu kadar sorumsuz, dağınık oynadıklarında koca bir 45 dakikada takımı nasıl etkiledikleri en net dün göründü. F.Bahçe korner kullanıyor, bu ikili geride. Top savunmadan dönüyor ve geri pas vermeye çalışan Selçuk hata yapınca Karabük pozisyona giriyor.

Hücuma yardım edip, ileride basarak rakibi çıkarken bozan Emre, tedirgin ve savunma ağırlıklı oynuyor. Nedeni Selçuk, güven vermiyor ve onun arkasını tamamlayamıyor. Mehmet ve Gökhan, sağ kanadı hem savunma, hem hücumda ne kadar olumlu kullanıyorlarsa; 2 yabancılı sol kanat Santos ve Stoch ise bırakın hücum kurgusunu savunmada bile bir adam edemiyorlar. Çünkü Santos... Aslında biraz daha açarsak; Semih, geçen 2-3 hafta bekleneni verebilse belki de Aykut Kocaman en azından yabancı hakkını Niang yerine Baroni ile kullanacak. “Aykut Hoca herhalde Karabükspor’un hata yapmasını bekliyor” derken Lugano’nun golü geliyor. Şaka gibi. Hata Karabüklü Muhammet’ten, gol Lugano’dan. İnanılır gibi değil.

Hani Selçuk diyordum ya. Ve Alex de rahatlayınca pozisyonlar ard arda geldi. Yukarıdaki nedenlerden dolayı, ikinci yarının en kötü oyununu sergileyen F.Bahçe, şampiyonluk yolunda çok kritik bu maçı kazandıysa önce Gökhan ve Mehmet’in insan üstü çalışkanlığına sonra da Karabükspor’un tek hatasına borçlu.