Atamayana atamazlar modeli bir maçta sadece 2 gol gördük. Bu kadar pozisyon harcarsan biri fişini çekiverir, ne olduğunu anlayamadan duşa gidersin ama iki taraf da bunu beceremedi. 2-3-4 metreden kaçan goller mi dersin; 20 metreden yenilen gol mü dersin. Veya orta gibi kafanın gol olması mı?..

İki adam maçın sonucunu ancak bu kadar etkiler. Cristian ve Volkan dün gecenin iki değişkeni oldular. Biri 60. dakikada çıkardığı topa kadar konsantrasyon eksikliği yüzünden kalecilikten uzak örnekler sergilerken, diğeri takımını rahatlatacak 2-3 net pozisyonda ya dışarı attı ya kaleciyi vurdu.

Volkan 42. dakikada Bobo’nun kafa vuruşunda Brezilyalı tarafından göğsünden vuruldu adeta. Dünya literatüründe böyle bir kaleci çıkışı ve böyle kaleci şansı yoktur her halde. Yediği gole bakın kaç metreden. Oysa sezonun en koşan ve en mücadele eden Fenerbahçesi vardı dün gece. Orta sahayı o kadar daralttılar ve top rakipteyken futbolu o kadar iyi oynadılar ki Kayserispor sahasına hapsoldu bir ara. Sıkıntılı süreçten çıkmayı başarabildiği anlarda da saman alevi gibi oynadılar. Buna rağmen yakaladıkları pozisyonlar da gole 5 kalaydı. Bir F.Bahçe bir onlar kaçırarak farklı bir gece yaşattılar bize. Siz beceriksizlik deyin, ben konsantrasyon kaybı diyeyim. Sanki atan kazanır gibi bir maç oldu. Pozisyonların yarısı gol olsa 4-5 gol görebilirdik her iki kalede. Sonuçta çok karmaşık bir maç oldu dün gece. Heyecanı bol, pozisyonu bol, beceriksizliği bol; öylesine bir maçtı sanki.