Sevgili,

Cumhuriyet gazetesini erken yaşta okumaya başladığımdan, taa bundan altmış yıl önceki köşe yazarlarını bile anımsarım. Bunlardan biri 3. sayfanın sağında “Hem Nalına Hem Mıhına” başlığı altında yazan, denizcilik konularına ilgisi ve yazıları dolayısıyla “sivil amiral” diye anılan, ölümünden sonra adı bir şilepe verilen Abidin Daver’di.

Bin dokuz yüz ellilerin başlarında bir pazar sabahı Abidin Bey hasta olduğu için geleneksel pilava gidemeyeceğini yazıyor, gönlünün arkadaşlarıyla birlikte olduğunu vurguluyordu. O yazıyı okuduğumda ilkokulda mıydım yoksa “yukarı okul”a terfi etmiş miydim bilemiyorum. Ama içimde izleri silinmeyen bir hüzün oluştu.

Çok şükür hasta değilim ama yine de bu yazıyı bu yılki pilava çok önemli bazı randevularım dolayısıyla gidemeyeceğimi belirtmekten öteye, çok önemli bulduğum, olağanüstü bir çalışmayı bu vesile ile tanıtmak için yazıyorum.

Galatasaray malum olduğu üzere, yazarı bol bir okuldur.

Uzun yıllar kendi kendime “bütün Galatasaraylı yazarların eserlerini içeren bir kitap çıksa ne kadar iyi olur” diye düşünürdüm.

Bu eser nihayet 2010’nun Ekim ayında çıktı.

Çıkınca da anladım ki, böyle bir kitap öyle sanıldığı kadar kolay oluşmuyormuş.

Eserin yazarı, 1937 doğumlu, 1943 yılında, ilkokul 1. sınıftan girdiği Galatasaray’ı 1955 yılında bitirmiş olan Oktay Aras.

***

Oktay Aras, Galatasaray Lisesi’ni bitirdikten sonra İstanbul Teknik Üniversitesi Makina Fakültesi’ni tamamlamış ve kırk yılı aşkın süre, sanayi dalında çalışmış.

Oktay Aras kitabına Galatasaray’da okumuş, mezun olmuş, orada öğretmenlik, müdürlük yapmış ve edebiyat, bilim, mizah, hangi dalda olursa olsun, eser vermiş tüm yazarları ve kitaplarını almış.

Çok da iyi etmiş. Galatasaray’ın illa mezunu olmak gerekmez, havasını teneffüs etmek, özgürlük duygusunu tatmak, mizahına bulaşmak yeter.

Orada birkaç yıl okuduğu halde Galatasaray’da iz bırakan, Galatasaray’ın da kendilerinde iz bıraktığı öylesine ilginç kişiler vardır ki, insan şaşar kalır.

Bunlardan birinin öyküsünü kendisi de Galatasaraylı olan Orhan Karaveli’den dinleyelim:

“...Galatasaray’da okumuş olsa da, koyu bir Fenerbahçe tutkunu olan rahmetli meslektaşım ve dostum Ömer Sami Coşar ile Moskova’da (8 Ağustos 1960) futbol konuşurken ..... birden bizlere dönüp ‘yahu bizim takım ne âlemde?” diye sormaz mı?

Ben o tarihte onun Galatasaray’da okuduğunu bilmiyordum. ‘Hangi takım’ diye soracak oldum. Adeta bozuldu ve ‘Hangi takım olacak yahu?’ dedi, “Elbette Galatasaray...”

Hangi takım olacak elbette Galatasaray diyen Nâzım Hikmet’tir.

Evet Sevgili, çok kişi bilmez ama, Nâzım aziz dostu Vâlâ Nurettin ile birlikte 1914- 17 yılları arasında Galatasaray’da okumuştur.

Daha sonra babası Hikmet Bey okulun masraflarını kaldıramadığından oğlunu kendisinin de okuduğu okuldan alarak Nişantaşı Sultanisi’ne vermiştir.

***

Galatasaray yılları bilinmeyen ünlüleri çoğaltmak mümkün. Mesela Türk tiyatrosunun değerli isimleri her ikisi de kolejli, Genco Erkal ve Haldun Dormen de önce Galatasaray’da okumuşlardı.

Oktay Aras’ın titiz bir çalışma ürünü olan eseri 911 yazarı ve binleri bulan kitaplarını kapsıyor ve insan onu karıştırırken çok şaşırtıcı isimlerle karşılaşıyor.

Adı, her zaman Fenerbahçe ile birlikte anılan ünlü spor yazarı İslam Çupi’nin Vefa Lisesi’ne geçmeden önce, 1943–44 yıllarında Galatasaray pilavını kaşıklayanlardan olduğunu oradan öğrendim. Kendisini bana bundan hiç söz etmemişti.

Ayrıca okulda öğretmen olarak bulunmuş olanlar arasında da çok ilginç kişiler var.

Örneğin Türk öykücülüğünün temel taşlarından Memduh Şevket Esendal, 1920’de TKP’nin kurucusu olan ve ölümü hâlâ tartışılan Mustafa Suphi ve daha niceleri... Oktay Aras’ın kitabının benim bulabildiğim tek eksiği, O harfinde Oktay Aras maddesinin bulunmaması.

Oysa o, bu eseriyle, Galatasaraylı yazarların en önde gelenleri arasında anılacaktır hep.