Fenerbahçelilerin seveceği bir benzetmeyle başlayalım. Basketbolun dehası Obradovic’in molalarından sonra mutlaka bir sihir görürsünüz ve kestirmeden kolay bir basket atarlar. Dersini iyi çalışmanın göstergesidir bu. Sanırım milli maç arası da böyle bir etki yapmış Fenerbahçe’ye. Aykut Kocaman’ın takımı neredeyse mükemmele yakın bir oyun planı uyguladı dün. Repertuarında pek görmediğimiz goller attı ve maçı ilk yarının bitiş düdüğüyle bitiriverdi. Belli ki derslerini iyi çalışmışlardı.
Tıkır tıkır işliyor, yağ gibi akıyordu Sarı-Lacivertliler. 25 dakikalık bu bölüm kendileri adına belki de sezonun en iyisiydi. Eğer basketbol olsaydı, Sumudica sanırım o dakikada molayı alırdı. Böylece maçın kalanı için hesaplanacak belki bir matematik kalırdı. Ama dünkü maçın yıldızı Soldado devre biterken skoru 0-3’e getirince maçın skoru değilse de sonucu belli oldu. O yüzden koskoca ikinci yarı adeta prosedür yerine getirilsin diye oynandı.
Aykut Kocaman için ideal maçtı bu. Bir tür Serie A karşılaşması. Sıkı bir deplasman atmosferi. Sağlam bir rakip. Çözülmesi gereken bir denklem... Böyle mücadeleler için ideal teknik adam o. ‘Rakibe göre’ oynamanın geçer akçe olduğu bu testi rahat geçti.
İşler kötü gitseydi eleştiriler hazırdı. Kaybetmeye tahammülü olmayan bir takımda gene Ekici yedek, Alper yedek, Valbuena yedek, Aatif sahada. Ama Topal’ın içine Zidane kaçıp, Soldado da Raul’e dönünce hiçbir sorun kalmadı. Zaten sorun olması gereken maçlar bunlar değildi ki Sarı-Lacivertliler için! Onların hepsi geride kaldı ve görece ferah bir fikstür var önlerinde. Ama iş işten geçti mi? Onu birkaç hafta bekleyip göreceğiz.
Dün sahada pek görünmeyen Kayserispor’a bir lakırdı edelim. Şuna üzüldüm. Bu ligin üçlü savunma oynayan ender takımlarından biri onlar. Böyle dağılmalarının hesabı da gene bu dizilişe kesilecek. Ve biz yine her yerde 4-2-3-1 izleyeceğiz bol bol.