Geçen günlerde CHP genel başkanı, Sinan Ateş cinayetiyle ilgili konuşurken cinayeti aydınlatmanın, CHP Ülkücülerine karşı sorumluluğu olduğunu söyledi. CHP’deki liberaller, CHP’deki Kürtçüler, CHP’deki siyasal İslamcılar, CHP’deki anti Kemalistler, CHP’deki merkez sağcılar derken CHP’deki Ülkücüleri de kamuoyu ve CHP tabanı, bizzat CHP genel başkanının ağzından duydu. 

Akla şu sorular geliyor hemen: Bu gidişle CHP’deki CHP’liler azınlığa mı düşecek? Kendisini CHP’li olarak gören, Atatürkçü, solcu, yurtsever, ulusalcı, altı okçu, devrimci, Kemalist, Cumhuriyetçi, sosyal demokrat olarak niteleyen, CHP geleneğinden gelen, o geleneği savunan, sahiplenen, partisine sadık, tabandaki vefalı, çilekeş büyük çoğunluk, siyasi sığınmacı mı olacak partilerinde? Kendisi de DSP kökenli bir siyasetçi olan CHP genel başkanı, partisini, 12 Eylül darbecilerinin gözde bürokratı ve siyasetçisi Turgut Özal’ın ANAP’ı gibi, “dört eğilimi birleştiren” bir partiye mi dönüştürecek? Yoksa Türkiye’nin önemli iş insanlarından, eski TÜSİAD başkanlarından Cem Boyner liderliğinde kurulan liberal, ikinci cumhuriyetçi, Atatürk’le mesafeli, alt kimlik övücü Yeni Demokrasi Hareketi (YDH) benzeri bir yapıya mı dönüşecek CHP? Hani kurucuları arasında Cengiz Çandar’dan Asaf Savaş Akat’a, Etyen Mahçupyan’dan Can Paker’e, Kemal Derviş’ten Kemal Anadol’a pek çok isim bulunan YDH gibi mi olacak Atatürk’ün partisi? 

Belleğimizi tazeleyelim; bugün Kemal Kılıçdaroğlu’nun yaptığını, geçmişte Deniz Baykal ve Altan Öymen CHP’de, öncesinde Erdal İnönü ve Murat Karayalçın SHP’de yapmaya çalışmışlardı. Onların da yakın çevresinde liberaller, ikinci cumhuriyetçiler, sağdan gelenler olurdu hep. Dahası bu ideolojik savrulma, politik tutarsızlık, yön kaybı parti içi muhalif kanatta da yaşanırdı. Muhalif kanadın önemli isimlerinden Fikri Sağlar’ın bakanken danışmanları arasında Mehmet Altan, Ercan Karakaş’ın bakan danışmanları arasında Hasan Bülent Kahraman vardı örneğin. Liste uzun ve acıdır. Aynı siyaseti İsmail Cem de Yeni Türkiye Partisi’ni kurduğunda izledi. Hüsran yaşadı. 

KİMLER GELDİ, KİMLER GEÇTİ?

O nedenle CHP, AKP’ye milletvekili verdi yakın ve uzak geçmişte; Mehmet Ali Çelebi, Ertuğrul Günay, Haluk Özdalga, Zafer Üskül, Necdet Budak, Atilla Başoğlu gibi... O nedenle CHP, sıklıkla ANAP ve DYP’den isim aldı, isim verdi. O nedenle HDP’den isim aldı, isim verdi, Celal Doğan gibi. O nedenle hem ÖDP’den (şimdi Sol Parti) isim aldı hem Saadet Partisi’nden. O nedenle Adil Aşırım gibi, ANAP’tan DYP’ye, DSP’den MHP’ye, Genç Parti’den AKP’ye gezip dolaşmadığı parti kalmayan bir isim, CHP’de kendine yer bulabildi. 

Partinin kökleriyle, tarihiyle, geleneğiyle, ideolojisiyle, programıyla, siyasal öncelikleriyle, kırmızı çizgileriyle en küçük bir yakınlığı olmayan, tersine Atatürk ve Cumhuriyetle kavgası olan onca ismin, sırf mevki, makam uğruna CHP’nin kapısına gelmesi, şüphesiz bu isimlerin karakterini, kişiliğini yansıtır. Sadece siyasi açıdan değil, felsefi ve ahlaki açıdan da sorunludur. Fakat bu isimleri almak da partinin, kitle partisi olmasıyla, farklı seçmen kitlelerinden oy alma çabasıyla açıklanamaz. Çünkü partilerin ideolojisi olur. Kapılarını herkese açmaları, bu nedenle mümkün değildir. Açarlarsa, hem inandırıcı ve tutarlı olamadıkları için itibarları sarsılır hem de umdukları oy artışı olmaz.