1938... Dersim olayları zamanaşımına uğramadı...

Badem soruyor hesabını...

1945’te savaş yıllarında ekmeğin karne ile verilmesi zamanaşımına uğramadı...

Karne mühürlü sararmış nüfus cüzdanları zulasında, arada bir çıkartıp gösteriyor...

27 Mayıs 1960, zamanaşımına uğramadı...

12 Mart 1971, zamanaşımına uğramadı...

*

Kenan Evren evde yargılanmayı bekliyor...

33 sene geçti...

Zamanaşımına uğramadı...

*

Ama 19 yıl önce 35 kişiyi otel odalarına doldurup yakanların suçları zamanaşımına uğradı, dün dava düştü...

Başbakan “Memleketimiz için, ülkemiz için hayırlı olsun” dedi...

Sanki okul açtı...

Ya da sanki hastane temeli atıyor...

*

Madımak suçlularını savunanların avukatlarının tümü AKP’den milletvekili oldular...

Firardaki suçlular yakalanamadı...

Bu arada karakola gitti, iyi hal kâğıdı aldı, ehliyet çıkarttı, araba aldı...

Sonra sıra geldi evlenmeye...

Kalanları Almanya’ya kaçtılar... Malum Almanya’da dindarları dolandırmaktan arananlar Türkiye’ye kaçıyorlar... Türkiye’de insanları yakanlar Almanya’ya tüyüyorlar...

Kesiştikleri nokta ise; iktidarın kanatlarının altı...

*

Ve dün adalet yandı...

İnsanları otel odalarına doldurup ateşe vererek yakanların “insanlık suçu işlemedikleri” karara bağlandı...

Dava düştü...

Sevgili, hâlâ o can ozanın resmini bağrına basmış, hukukun merhemini bekliyordu mahkeme kapısında...

Polisler gelip dağıttılar...

Coplar ve tekmeler indi...

Yerde bir kırık çerçeve ve gülümseyen sevgili kaldı...

*

Buraya kadar normal yazabildim yazımı...

Burada...

Bilgisayarın üzerindeki ellerim yumuldu... Gözlerim harfleri seçemez oldu... Parmaklarım klavyedeki harfleri bulamadı...

Bağırdım...

Çağırdım...

Ağladım...

19 yıl öncesinden gelen alevler yeniden yükseldi...

Perdeleri tutuştu odamın...

*

Canları odalara kapatıp sevinç çığlıkları ile yakmanın “insanlık suçu” olmadığını mahkeme kararına bağladınız ya...

Keşke insan yakmayı “insanlık onuru” da saysaydınız utanmadan...