BDP heyetiyle Apo arasındaki İmralı görüşmelerini Milliyet’in tarihsel bir görev üstlenerek yayımlamasından sonraki gelişmelerden sonra; “Vaziyetmiz neymiş?”

Ertuğrul Özkök dün Hürriyet’te açıkladı:
Sergiledikleri “tavrı gayri milli” ilan edip zabıtları yayımlayanlara gereğini yapmalarını için savcılara talimat yağdıran en başta Başbakan  RTE...
Gazetenin genel yayın müdürü, mesleğini icra ederek zabıtları yayımlayan Derya Sazak da...
Canlı örnek Aydın Doğan’ın başına gelenleri tezgâhlayan Başbakan RTE’nin hışmından korkan “büyük şirketleri olan” gazetenin son patronu Erdoğan Demirören de...
… zabıtta yazılanların üzerine gideceği yerde “Apo konuştu sen de konuş” diye her gün müthiş eleştiri sağanağıyla RTE’ye yüklenen Kılıçdaroğlu da ve...
 ... hepsi farklı düşünce ve duygular içinde olan gazeteci milleti de...
... haklıymış!

Yazının başlığında Özkök; “Başbakan haklı diyeceğim hemen kızmayın” diyor.
Özkökçüğüm; hele RTE yalakalarını bile şaşırtacak hatta kıskandıracak tarihsel bir övgüyü Başbakan’a armağan eden ünlü bir yazara özgü, idareimaslahatçı yoruma kızılabilir mi?..
Bakın neden; ulusal savaşta cephedeki komutan İsmet İnönü’ye kazandığı zaferi kutlamak için gönderdiği telgrafta “Ulusun makus talihini yendiniz” diye öven Mustafa Kemal’e benzeyen bir gönderme yapan yazının hemen başında Apo ile başlayarak “Terörist başıyla görüşülemez tabusunu yıktığını” yazan...
… öfkesini, saldırgan üslup ve karakterini; son olaylardaki tavrını haklı gösterebilmek için RTE’yi...
“Türkiye’nin makus talihini değiştirebilecek bir işe soyundu” diye öven bir yazara kızmak bir yana pek çok çevre...
… “Maşallahı var günümüzde geçerli, RTE’nin korkuya dayalı koşullarını sindirdiğini” kanıtlayan medyatik bir örnek verdi diye alkışlayabilir de...

Ama gazetelere konu olan Milliyet’teki son gelişmeler; eleştiriden giderek uzaklaşan, güncel haberleri yorumlamadan, okurunu aydınlatma asli görevini korku belası askıya alan bir medya yaratan Başbakan’ı haklı çıkarıyor...
İşte son örnek: “Birçok şirket sahibi” Milliyet’in yeni patronu Demirören’in, Genel Yayın Müdürü Derya Sazak’ı odasına çağırarak; “Ben senden böyle gazete yapmanı mı istedim?” diye azarladığını ve -yine gazetelerdeki haberlere göre- “Başbakan, Hasan Cemal’in de Can Dündar’ın da Milliyet’te yazmalarını istemiyor. Gönder bu yazarları” dediğini yazıyor.
İşte Özkök’ün, “Türkiye’nin makus talihini değiştirecek” dediği adam ve emir kulu konumuna düşürdüğü medya!..

Öyle bir Türkiye’de yaşıyoruz ki artık Başbakan’ın bir gazetede şu bu yazarları görmek istemiyorum demesi, bu emre uyarak “çok şirket sahibi” patronun, genel yayın müdürüne, “Kov bu yazarları” diyebilmesi olağan karşılanıyor.
Sonuçta iki yazara on beşer gün izin verilerek olayın tatlıya bağlandığı söylentileri -şayet doğruysa- yaşanan son dramatik medya olayı üzerinde birkaç gün yazılıp konuşulacak.
Yüz kızartıcı olayı, kedilerin pisliğini örttüğü gibi yaşandı ve kapandı diye sineye çekeceğiz.
Giderek ağırlaşan yaşam koşullarına RTE’nin diktatörlüğünü gerçekleştirme yolundaki çabalarına halktan beklenen eylemsel tepkiyi göremediğimizden yakınan, lakin Başbakan’ın şamar oğlanı konumuna düşürdüğü medya...
… RTE’ye topyekûn direniş gösteremeyen, bugünkü çaresiz durumunu tarihin bir sayfasına yazıp geride bırakacak!

Gün gelecek başımız dik çıkacağımız özgürlük savaşında:
Yandan çarklı dönmedolap örneği olanlara... ister iktidarda ister medyada baş köşeleri tutmuş bugün aramızdakilere Nâzım’dan şu dizelerle demem o ki…
“Bir düşün ki son defa
anlayabilesin:
sen bu kavgada
bir nokta bile değil,
bir küçük eğri virgül,
bir zavallı vesilesin!..”