Adaletin olmadığı yerde insanların birbirine güveni olmaz…
Adaletin olmadığı yerde vatandaşların devlete güveni hiç kalmaz…
Adaletin olmadığı yerde hukuk devleti olamaz, olsa olsa adaletsiz bir kanun devleti olur…
Adaletin olmadığı yerde sosyal adalet de olamaz; sömürüyü, yolsuzlukları önlemek olanaklı değildir…
Adaletin olmadığı yerde dürüst rekabet de olmaz, özel teşebbüs piyasa koşullarına göre davranamaz…
Adaletin olmadığı yerde insan hakları gelişemez, temel özgürlükler kullanılamaz…
Adaletin olmadığı yerde laiklik de yaşanamaz…
Adaletin olmadığı yerde demokrasi hiç yürümez…
Kısacası adaletin olmadığı yerde uygarlık gelişmez!

***

Yargının siyasallaşması demokratik düzene indirilmiş en büyük darbedir:
Artık yaşamın her alanı iktidarın merhametine kalmıştır…
İktidarın ideolojisi her yerdedir:
Kamu yaşamında, eğitimde, giyim kuşamda, yemek içmekte, özel yaşamın her alanında!

***

Yargının siyasallaşması bütün kurumları, işletmeleri, örgütleri, bireyleri, güvenlik güçlerinin ve yönetimin sultası altına sokar…
Polisin tutanakları savcıların iddianamelerine, savcıların iddianameleri mahkemelerin kararlarına dönüşür…
Yargının siyasallaşmasından nasibini alan yüksek yargı da bu zincirin son halkası olarak işlev görür!

***

Adaletin olmaması kadar korkunç nitelik taşıyan, hatta onu bile gölgede bırakan bir başka husus, insanların bunu kanıksamasıdır:
İçeride yatanların trajedilerinin unutulması, dışarıda olanların başlarına aynı şeylerin gelmeyeceğinin sanılması…
Adaletli bir yapıdan, adaletsiz bir yapıya geçilmesinin kanıksanması, artık içinde yaşanan rejimin nitelik değiştirmesine, bütünüyla otoriterliğe ve totaliterliğe dönüşmesine, köleliğe onay vermektir!

***

Adaletin olmadığı yerdeki yaşam, bir cehennem azabına dönüşür…
Sadece içeride yatanlar açısından değil, dışarıda kalanlar için de!