“Paradigmalar Değişirken Sen Ne Yapıyordun?” başlıklı salı günkü yazımı şöyle bitirmiştim:
“Türkiye’deki değişmenin geleceğini kestirmek ise zordur…
Ama bu değişmeyi bizim tavır ve davranışlarımızın da etkileyeceği kesindir!”

Bu satırlar üzerine bazı okurlarımdan “İnsaf artık, sen de Türkiye’deki değişmenin geleceğini kestiremiyorsan, biz ne yapalım!” anlamında sitemler geldi.
Bunların bir bölümü, “Otoriter din devletine gidişi görmüyor musun?” gibi bir hava da taşıyordu.
Aslında yazının “Ama bu değişmeyi bizim tavır ve davranışlarımızın da etkileyeceği kesindir!” biçimindeki son cümlesi, gelen bütün soru ve sitemlere yanıt niteliği taşıyordu ama anlaşılan sevgili okurlarım onu pek ciddiye almamış:
Herhalde insanlar içinde yaşadıkları toplumu etkileyebileceklerine pek inanmıyorlar olsa gerek.
Oysa durum hiç de öyle değil:
Unutmayalım, her şeye karşın, Türkiye’de iktidarları hâlâ halk seçiyor; yani biz!
İktidardan yakınanlar, onu değiştirmek için seçimlere ağırlıklarını koymalı, ellerinden gelen her şeyi yapmalıdır.
Önümüzde üç seçim var:
Yerel seçimler, Cumhurbaşkanlığı seçimi ve genel seçim.
Üstelik bir de anayasa referandumu olasılığı çıktı.
Türkiye’nin geleceğini, bir anlamda kaderini, bu seçimlerin sonuçları belirleyecek.
Sürekli olarak iktidardan yakınmak, muhalefeti yetersiz bulmak, hayatından bezmek, toplumsal ve siyasal olaylarla ilgiyi kesmek, gazete okumamak, televizyon haberlerini izlememek, içine kapanmak, “bu halkla bu iş olmaz” demek, her toplumda her zaman iktidarların işine yarar…
Ülkeyi yönetenler, artan kötümserlik ve içine kapanma sonunda gittikçe düşen destek oranlarıyla da olsa, iktidarlarını sürdürür!
İnsanları her yerde izleyerek, tehdit ederek, hapse atarak baskı altına alsa da, sermayeyi ve medyayı tümüyle denetlese de, eğitim yoluyla kendine bağlı kuşaklar yetiştirse de, her iktidar mutlaka bir gün gider…
Bu, siyasetin değişmez yasasıdır.
Demokrasiden soğuyan, içine kapanan, bezginleşen halk ise kötü iktidarların ömrünü uzatır!

Demokrasiye sahip çıkalım:
“İmralı zabıtlarını” ve “300 Aydının bildirisini” birlikte okuyalım; AKP’yi, CHP’yi, MHP’yi, BDP’yi, TKP’yi, İP’yi, ÖDP’yi, zıt görüşleri görerek izleyelim, öğrenelim…
Tavır koyalım…
Demokratik hak ve özgürlüklerimizi kullanalım…
Yoksa köleliğe mahkûm oluruz!