Günümüz Türkiyesi’nin en
önemli sorunu, iktidarın ve iktidar
karşısındaki silahlı örgütün kimlik
siyasetine dayalı yaklaşım sahibi olmalarıdır!
Daha açık söyleyelim:
AKP İslamcı bir kimlik siyaseti güdüyor...
PKK ise Kürtçü bir kimlik siyasetinin temsilcisi.
Biri dinci biri etnikçi iki kimlik
siyaseti arasında Türkiye’deki
demokrasi güme gidiyor!
***
Türkiye’deki demokrasi eksikliği
sadece Kürtlerin sorunu mudur?
Sünni mezhepçi baskı, etnik
kimliğine bakmaksızın herkesi
bunaltmıyor mu?
***
İşin tatsız tarafı, gerek AKP,
gerekse PKK, varoluşlarını bu kimlik
siyasetlerine dayamış durumdalar:
AKP, hem ülkenin bütün sorunlarına
çözümü Sünni İslam çizgisinde arıyor...
Hem de Kürt sorununun çözümünü
bile bu çizgide, milliyetçiliği
reddederek oluşturmaya çalışıyor.
PKK ise varlık nedenini ve temsil
gücünü bütünüyle Kürtlüğe dayamış durumda.
***
Gerek AKP, gerekse PKK, işlerine
geldiği zaman demokrasi konusunda
mangalda kül bırakmıyor...
Ama iş uygulamaya geldiğinde
birbirlerine karşı silahlar konuşmaya başlıyor...
Halka karşı da, AKP, TOMA’ları,
Akrepleri, buldozerleri, kimyasal gazı,
kimyasal karıştırılmış tazyikli suyu, PKK
ise doğrudan Kalaşnikofları devreye sokuyor!
***
Türkiye’nin bütün sorunları gibi,
“Kürt sorunu” da, demokratik
yapı içinde, demokratik süreçlerle çözülür...
“Demokratik yapı” ve “demokratik
süreçlerden” kastım, hem AKP hem
de PKK açısından, sadece karşı
tarafla ilişkilerde değil, kendi içinde
de “demokratik ilkelere” uygun tutum
ve davranışların sergilenmesi, ayrıca
ideolojik ve siyasal hedef olarak
demokrasinin benimsenmesidir...
Siz böyle bir durum görüyor musunuz?
Ben Gezi’ye, ODTÜ’ye, Silivri’ye,
Ankara’ya Kandil’e ve İmralı’ya
bakınca tam tersine bir gidiş
gözlemliyorum...
Dilerim yanılıyorumdur!