COVID-19 ile mücadele için çok doğru bir adım atılarak Sağlık Bakanlığı bünyesinde bir “Bilim Kurulu” oluşturuldu.

Fakat alınan önlemlerin yetersizliği ve tutarsızlığından dolayı bu kurul çok eleştiri aldı; kamuoyunda “Hiçbir Şey Bilmeyenler Kurulu” diye saldırıya bile uğradı.

Kurulun Bakanlığa neleri önerdiği, Bakanlığın bunların hangilerini kabul veya reddettiği, Cumhurbaşkanlığı’na hangi önerileri ilettiği, Cumhurbaşkanlığı’nın kendisine iletilen önerilerden hangilerini kabul veya reddettiği hiçbir zaman kamuoyuna açıklanmadı.

Ama sonradan çok kritik bir anda Cumhurbaşkanı, yeni tedbirlerle alakalı olarak bu işin birinci derecede sorumlusunun Bilim Kurulu olduğunu belirtti ve “Bilim Kurulu her türlü hazırlığı, çalışmayı yürütüyor” dedi.

***

Sağlık konusundaki “Bilim Kurulu”na ilave olarak, doğru bir kararla, bir de “Toplum Bilimleri Kurulu” oluşturulmuştu.

Bakan bu Kurulla ilgili olarak şunları söylemişti:

“Kontrollü sosyal hayat için çok büyük bir fonksiyon icra edecek. Bundan sonraki süreçte özellikle vatandaşlarımızın, ki 20 yaş altı 65 yaş üstü, uzun süre içerde kalmış olmaları dahil olmak üzere, psikolojik ve sosyolojik etkilerini de konuşacağımız bir dönem olduğunu görüyoruz.”

Bu Kurulun 20 yaş altı ve 65 yaş üstü nüfusun sorunlarına bulduğu tek çözüm, bu nüfusun dışarı çıkabildiği zamanlarda toplu taşıma araçlarından yararlanmalarını da yasaklamak gibi günlük yaşamın gereklerine, insan psikolojisine, akla, mantığa aykırı bir önlem oldu galiba.

Ayrıca, aşılama başladığı zaman da 65 yaş ve üstü vatandaşlarımızın bu olanaktan yararlanması, internet ve cep telefonu kullanımına bağlanarak bu nüfus için ikinci bir engele daha imza atıldı.

***

Şimdi içlerinde Diyanet İşleri Başkanlığı temsilcisinin de olduğu anlaşılan bu “Toplum Bilimleri Kurulu’na” çok basit bir iki soru sormak istiyorum:

1) 65 yaş ve üstü ile 20 yaş ve altı nüfusun eve kapatılmalarının ve toplu taşıma araçlarını kullanmalarının yasaklanmasının başka hangi ülkelerde örnekleri vardır?

2) a) Eve kapatılan bu nüfusun günlük yaşam sorunları...

b) Eve kapatma ve toplu taşıma yasağı kararlarının bu günlük yaşam sorunlarını nasıl etkilediği, bu kararların günlük yaşamı zorlaştırıp zorlaştırmadığı veya ne kadar zorlaştırdığı hakkında...

Yapılmış herhangi bir evrensel veya ulusal araştırma var mıdır?

3) 65 yaş ve üstü ile 20 yaş ve altı nüfusun eve kapatılma ve toplu taşıma yasağı kararlarının psikolojik ve bedensel sağlık sorunları açısından etkileri hakkında herhangi bir araştırma bulgusu veya veri var mıdır?

4) Bu yasaklar konusunda, ilgili nüfusun ne düşündüğü, ne hissettiği, ne gibi tutum ve davranışlara sahip olduğu hakkında yapılmış olan herhangi bir araştırma veya herhangi bir bulgu var mıdır?

***

Ve son bir soru:

Eve kapatılan ve sınırlı saatlerde dışarı çıkmalarına izin verilen nüfusun dışarda oldukları sürede, iş halletmek veya alışveriş yapmak için gerekli olan toplu taşıma araçlarını kullanmalarının yasaklanması...

Aşıdan yararlanmak için internet ve cep telefonu kullanma becerilerinin zorunlu olması...

Gibi kararların Sosyolojik, Psikolojik, Sosyal Psikolojik, Sosyal Antropolojik ve Dini gerekçeleri var mıdır?

***

Elbette karartmacı (Obscurantist-Bilmesinlerci) bir yaklaşımın egemen olduğu bugünkü iktidar ortamında bu sorulara açık seçik yanıtlar alabileceğimi pek sanmıyorum.

Ama olsun; serde “Toplumbilim Öğrenciliği” var ya:

Salgında toplumu anlamak ve yönlendirmek gibi ulvi bir görevi üstlenmiş olan bu üstat hocalarımızdan belki bir şeyler öğrenirim diye bir iki basit soru sormaktan kendimi alamadım...

Ne de olsa öğrenmenin yaşı ve sınırı yoktur!